Subskrybuj nas na Youtube
Dopłaty do należności za dojazdy do pracy oraz wręczane nieodpłatnie imienne bilety miesięczne na daną trasę są przychodem (art. 12 ust. 1 ustawy o PIT). Do końca 2014 r. podlegały one opodatkowaniu. Zmieni się to dopiero od 1 stycznia 2015 r.
/>
Do końca mijającego roku pracodawca był zatem obowiązany pobrać i odprowadzić do urzędu skarbowego zaliczkę na podatek dochodowy od wartości dokonanych dopłat lub przekazanych biletów.
Kwestia ta budziła kontrowersje, w szczególności gdy pracodawcy mieli trudności w ustaleniu, który z pracowników i w jakim zakresie korzystał z oferowanego dowozu. Wskazywali na niemożność ustalenia wartości świadczenia dla konkretnego pracownika i w konsekwencji na niemożność jego opodatkowania. Na tym tle przez kilka lat w sądach administracyjnych ścierały się dwa przeciwne poglądy.
Konsekwencją rozstrzygnięcia, które przyjęła Izba Finansowa NSA w uchwale z 24 października 2011 r. (sygn. akt II FPS 7/10) w sprawie opodatkowania pakietów medycznych, była konstatacja, że już samo uprawnienie do skorzystania z bezpłatnych przejazdów stanowi dla pracowników przysporzenie majątkowe (o ile z góry nie zrezygnują oni z jego przyjęcia). W przeciwnym wypadku musieliby sami zapewnić sobie transport do i z miejsca pracy. Ustalenie kręgu pracowników, którzy otrzymali to przysporzenie, a więc przychód podlegający opodatkowaniu, nie jest szczególnie trudne, z czym nie sposób się nie zgodzić. Stanowisko to prezentowane było do końca 2014 r. przez reprezentujących ministra finansów dyrektorów izb skarbowych w wydawanych przez nich interpretacjach. Zostało również potwierdzone w wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 8 lipca 2014 r. (sygn. akt K 7/13).
Od 1 stycznia 2015 r., w związku z postanowieniami ustawy o ułatwieniu wykonywania działalności gospodarczej, do katalogu zawartego w art. 21 ust. 1 ustawy o PIT dodany został pkt 14a. Zgodnie z nim wolna od podatku jest wartość otrzymanego przez pracownika w dowolnej formie świadczenia z tytułu organizowanego przez pracodawcę dowozu pracowników, ale wyłącznie autobusem, w rozumieniu art. 2 pkt 41 ustawy – Prawo o ruchu drogowym, czyli pojazdem samochodowym konstrukcyjnie przeznaczony do przewozu więcej niż 9 osób łącznie z kierowcą.