Subskrybuj nas na Youtube
Obciążenie pożyczkobiorcy zryczałtowanymi kosztami czynności windykacyjnych nie jest świadczeniem usług – wynika z wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach.
Chodziło o podatnika udzielającego klientom pożyczek za pośrednictwem innej firmy. Ustalono następującą procedurę: gdy klient nie zwróci pożyczki w umówionym terminie, to po 14 dniach dostaje wezwanie do zapłaty, za co pożyczkodawca nalicza opłatę w wysokości 50 zł. Jeśli zaległość nadal nie jest uregulowana, to po kolejnych 7 dniach pożyczkodawca podejmuje czynności windykacyjne i nalicza koszty windykacyjne w wysokości 100 zł. Wszystkie te działania (wystawienie wezwania do zapłaty i czynności windykacyjne) pożyczkodawca wykonuje za pośrednictwem innej firmy. Ich zwrotu domaga się następnie od pożyczkobiorcy.
Pożyczkodawca uważał, że nie ma obowiązku naliczania VAT od opłat za wezwania do zapłaty oraz od czynności windykacyjnych. Zwracał uwagę na to, że w wyniku tych działań nie uzyskuje żadnych dodatkowych korzyści, nie jest zatem odbiorcą żadnego świadczenia. Pobierane opłaty nie stanowią dla niego wynagrodzenia za świadczenie usług i w związku z tym nie podlegają opodatkowaniu.
Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach uznał stanowisko podatnika za nieprawidłowe. Stwierdził. że w tej sytuacji dochodzi do refakturowania, ponieważ pożyczkodawca nabywa od pośrednika usługę, a następnie jej koszty przerzuca na pożyczkobiorcę. Tym samym wchodzi w rolę świadczącego, co sprawia, że dana czynność windykacyjna powinna być uznana za świadczenie usług w myśl art. 8 ust. 2a ustawy o VAT (interpretacja nr IBPP2/443-1016/13/AB).
Interpretację tę uchylił Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach. Zdaniem sądu organ podatkowy błędnie zinterpretował stan faktyczny, uznając, że pożyczkodawca nabywa usługę windykacji od pośrednika, a następnie jej koszty przenosi na pożyczkobiorcę. Dochodzenie zwrotu pożyczki w żadnym razie nie może być kwalifikowane jako świadczenie usługi w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług – orzekł sąd.
Odrębną kwestią jest natomiast – dodał WSA – wystawianie faktur przez pośrednika na rzecz pożyczkodawcy (podatnika). Pośrednik jest bowiem usługodawcą i jest mu należne wynagrodzenie, które dla pożyczkodawcy jest kosztem. Nie wpływa to jednak na rozliczenia pożyczkodawcy związane z dochodzeniem od pożyczkobiorcy należności z tytułu pożyczki.
Wyrok jest nieprawomocny.
ORZECZNICTWO
Wyrok WSA w Gliwicach z 6 listopada 2014 r., sygn. akt III SA/Gl 879/14. www.serwisy.gazetaprawna.pl/orzeczenia