Brak siedziby na terytorium kraju nie wyklucza prawa do uzyskania statusu podatnika zwolnionego – orzekł NSA.



Wyrok dotyczy spółki, która wykonuje wyłącznie czynności zwolnione z VAT i ma siedzibę poza terytorium Polski. Spółka uważała, że powinna być uznana za podatnika zwolnionego na podstawie art. 96 ust. 10 ustawy o VAT.
Dyrektor izby skarbowej nie zgodził się z tym. Stwierdził, że art. 113 ust. 13 ustawy o VAT nie przewiduje zwolnienia dla podmiotów mających siedzibę działalności poza granicami Polski. Stwierdził, że skoro spółka nie jest zarejestrowana jako czynny podatnik VAT, to nie może korzystać z przywileju posiadania statusu podatnika VAT zwolnionego. Może być on nadany podmiotowi, który spełnia łącznie trzy przesłanki: został zarejestrowany jako podatnik VAT czynny, korzysta z podmiotowego zwolnienia na podstawie art. 113 ustawy oraz zgłosił, że będzie wykonywać wyłącznie czynności zwolnione na podstawie art. 43 – stwierdził dyrektor izby.
Spółka zaskarżyła jego interpretację do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie. Wskazywała, że art. 96 ust. 10 ustawy VAT nie wymaga spełnienia łącznie trzech przesłanek, na które powoływał się organ. Sąd przyznał jej rację. Orzekł, że nie ma podstaw do nakazywania podatnikom wykonującym tylko usługi zwolnione i zarazem nieposiadającym siedziby działalności w kraju, aby rejestrowali się jako podatnicy VAT czynni. Sąd podkreślił, że jeśli spółka zmieni zakres czynności i zacznie wykonywać usługi opodatkowane, to będzie zmuszona do zmiany wpisu do rejestru na podatnika VAT czynnego.
NSA utrzymał wyrok WSA w mocy. Stwierdził, że nie było racjonalnych argumentów pozwalających pozbawić spółkę prawa do statusu podatnika zwolnionego. Zdaniem NSA wykładnie funkcyjna i logiczna art. 96 ust. 1, ust. 3, ust. 5 oraz ust. 10 ustawy o VAT prowadzą do wniosku, że jeśli podmiot nieposiadający siedziby działalności w kraju zgłosi, że będzie wykonywać wyłącznie czynności zwolnione z VAT na podstawie art. 43 ustawy, to będzie uprawniony do uzyskania statusu podatnika VAT zwolnionego.

ORZECZNICTWO

Wyrok NSA z 26 listopada 2014 r., sygn. akt I FSK 1775/13