Przewoźnicy płacą o VAT mniej

Opłaty za korzystanie z gminnych przystanków i dworców komunikacyjnych nie powinny zawierać podatku od towarów i usług – wynika z wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Sąd przypomniał, że każda transakcja zawierana przez podmiot władzy publicznej w celu realizacji wyznaczonych mu zadań nie podlega VAT. Nie zmienia tego fakt, że jej warunki doprecyzowuje umowa cywilnoprawna.

Sprawa dotyczyła gminy, w której stawki za korzystanie z przystanków były ustalone w uchwale rady miasta, natomiast okresy rozliczeniowe były doprecyzowywane w umowach cywilnoprawnych.

Pobierając opłaty, gmina na wszelki wypadek wystawiała faktury VAT i naliczała podatek ze stawką 23 proc. Miała jednak co do tego wątpliwości i dlatego zwróciła się z wnioskiem o interpretację.

Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy odpowiedział jej, że powinna naliczać i odprowadzać do urzędu skarbowego podatek, ponieważ opłaty za korzystanie z przystanków nie są daniną publiczną. Wprawdzie rada miasta ustala ich stawki, ale transakcje są finalizowane na podstawie umów cywilnoprawnych – wyjaśnił dyrektor.

Dodatkowo wskazał, że prawo do pobierania opłat mają także podmioty prywatne, jeśli są właścicielami przystanków komunikacyjnych.

VAT: interpretacja indywidualna tylko dla zainteresowanych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy uchylił tę interpretację. Orzekł, że opłaty za korzystanie z gminnych przystanków są daniną publiczną i służą celom publicznym. W związku z tym są wyłączone z opodatkowania VAT.

WSA przywołał art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, zgodnie z którym nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Sąd przypomniał, że do zadań zleconych gminy należy m.in. organizacja transportu publicznego.

Tak samo orzekł NSA. Podkreślił, że art. 15 ust. 6 ustawy o VAT należy wykładać zgodnie z dyrektywą VAT. Ta z kolei nie pozostawia wątpliwości, że liczy się charakter zadań, a nie forma prawna ich realizacji. Skoro zatem organizacja lokalnego transportu jest zadaniem zleconym gminy, to nie ma znaczenia forma umowy, służąca jego realizacji.

NSA powołał się także na inne wyroki w podobnych sprawach (sygn. akt I FSK 687/12, I FSK 1781/12).