Wypłata na rzecz wspólników spółki z o.o. z tytułu wynagrodzeń za świadczenia niepieniężne na rzecz spółki są dla niej samej kosztem uzyskania przychodu – potwierdził dyrektor KIS.

Spytała o to spółka z ograniczoną odpowiedzialnością prowadząca działalność gospodarczą w zakresie doradztwa biznesowego i szeroko pojętego konsultingu. Jej wspólnikami są dwie osoby fizyczne. Planowano wprowadzić do umowy spółki postanowienia zobowiązujące obu wspólników do powtarzających się świadczeń niepieniężnych na rzecz spółki w zakresie: świadczenia usług konsultingu w sferze biznesowej oraz doradztwa biznesowego i restrukturyzacyjnego.
Tym samym zakres powtarzających się świadczeń na rzecz spółki miał być niemal identyczny jak przedmiot działalności samej spółki. Ona sama wykorzystywałaby te świadczenia, realizując własne usługi na rzecz klientów.
Fiskus będzie skanował papierowe PIT-y
Fiskus będzie skanował papierowe PIT-y

Zobacz również
Wspólnicy dostawaliby za te świadczenia wynagrodzenie na podstawie wystawionych przez spółkę rachunków, według stawek rynkowych. Oprócz tego, że są członkami zgromadzenia wspólników (jak wszyscy wspólnicy spółek kapitałowych), zasiadaliby również w zarządzie spółki. Nie byliby natomiast w niej zatrudnieni (w żadnym charakterze) ani nie byliby członkami jej rady nadzorczej.
Niewątpliwie wspólnicy i spółka są podmiotami powiązanymi w rozumieniu art. 11a ustawy o CIT.
Pytanie dotyczyło tego, czy spółka będzie mogła zaliczać do kosztów uzyskania przychodów wynagrodzenie płacone wspólnikom za świadczenia niepieniężne wykonywane na jej rzecz.
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej potwierdził, że to możliwe. Wyjaśnił, że wszystkie poniesione wydatki, z wyjątkiem tych, które są wprost wykluczone z kosztów uzyskania przychodu, mogą być odliczane od przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiągniętymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu ich źródła.
Organ potwierdził, że w tym wypadku nie mają zastosowania wykluczenia z kosztów, o których mowa w art. 16 ust. 1 pkt 38 i 38a ustawy o CIT. Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 38 nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków związanych z dokonywaniem jednostronnych świadczeń na rzecz wspólników.
– W dyspozycji ww. przepisu mieszczą się sytuacje, gdy spółka kapitałowa dokonuje świadczenia na rzecz swojego wspólnika, nie otrzymując w zamian żadnego świadczenia wzajemnego – wyjaśnił organ. Uznał więc, że przepis ten nie będzie mieć zastosowania, jeżeli wspólnicy będą wykonywać na rzecz spółki świadczenia, które będą odpłatne i ekwiwalentne.
Z kolei zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 38a nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na rzecz osób wchodzących w skład rad nadzorczych, komisji rewizyjnych lub organów stanowiących osób prawnych oraz spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3 pkt 1, z wyjątkiem wynagrodzeń wypłacanych z tytułu pełnionych funkcji. Przepis ten również – zdaniem dyrektora KIS – nie znajdzie w tej sprawie zastosowania.
Organ przypomniał natomiast, że jeżeli wspólnik ma być zobowiązany do powtarzających się świadczeń niepieniężnych, to w umowie spółki należy oznaczyć rodzaj i zakres takich świadczeń. Nawiązał także do art. 176 par. 2 kodeksu spółek handlowych, z którego wynika, że wynagrodzenie wspólnika za takie świadczenia jest wypłacane przez spółkę także w przypadku, gdy sprawozdanie finansowe nie wykazuje zysku. Wynagrodzenie to nie może przewyższać cen ani stawek przyjętych w obrocie.
Z tego wynika, że spółka ma obowiązek wypłaty wynagrodzenia za otrzymane dodatkowe świadczenia ze strony jej wspólników (wynikające z umowy spółki), nawet gdy sama w sprawozdaniu finansowym nie wykazuje zysku – wyjaśnił organ.
Interpretacja indywidualna dyrektora KIS z 3 lutego 2022 r., sygn. 0111-KDIB1-1.4010.542.2021.2.ŚS