Nawet jeśli podmiot korzystający w ramach leasingu operacyjnego z samochodu o wartości powyżej 150 tys. zł zwraca finansującemu wydatki z tytułu składek ubezpieczeniowych, obowiązuje go limit odliczenia kosztów uzyskania przychodu – orzekł Naczelny Sąd Administracyjny.
Pytanie zadała spółka (korzystający), która zawarła umowy leasingu operacyjnego samochodów osobowych. Firma leasingowa (finansujący) zapłaciła z góry na rzecz ubezpieczyciela wszystkie należne składki z tytułu OC, AC i NNW. Następnie podzieliła tę kwotę na liczbę miesięcy ubezpieczenia w celu wyliczenia ich średniej miesięcznej wysokości. Spółka otrzymywała co miesiąc fakturę, na której finansujący wyszczególniał sumę wszystkich uśrednionych składek.
Spółka uważała, że choć wartość niektórych wyleasingowanych samochodów jest znacząca, to i tak będzie mogła odliczać od przychodu całość kosztów ubezpieczenia. Liczyła na to, że nie będzie obowiązywał jej limit, o którym mowa w art. 16 ust. 1 pkt 49 ustawy o CIT. Przepis ten nie pozwala zaliczać do kosztów składek ubezpieczeniowych w wysokości przekraczającej ich część ustaloną w proporcji, w jakiej kwota 20 tys. euro (obecnie jest to 150 tys. zł) pozostaje do wartości auta przyjętej dla celów ubezpieczenia.
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej nie zgodził się jednak ze spółką. Przypomniał, że zgodnie z art. 17j ust. 2 pkt 2 ustawy o CIT składek ubezpieczeniowych nie zalicza się do opłat leasingowych. Jeśli w umowie, którą zawarła spółka, zastrzeżono, że to ona (jako korzystający) powinna ponosić ekonomiczny ciężar składek, niezależnie od opłat leasingowych, to będzie mogła odliczyć wydatki z tego tytułu wyłącznie do wysokości limitu z art. 16 ust. 1 pkt 49 ustawy o CIT.
Innego zdania był WSA w Gdańsku (sygn. akt I SA/Gd 861/18). Zwrócił uwagę na to, że wartość ubezpieczenia nie jest wliczana do raty leasingowej, ale refakturowana na rzecz leasingobiorcy, który nie jest stroną umowy ubezpieczenia. Skoro stronami umowy ubezpieczeniowej są finansujący i ubezpieczyciel, to nie ma podstaw, aby korzystająca spółka musiała stosować limit z art. 16 ust. 1 pkt 49 ustawy o CIT.
– Zastosowanie odmiennego sposobu rozliczania kosztów ubezpieczenia samochodu, w którym wydatek nie jest wliczany do raty leasingowej, a dokumentuje go odrębna faktura, nie powoduje, że leasingodawca stał się podmiotem ubezpieczającym samochody – orzekł WSA. Podkreślił, że ekonomiczny ciężar składek opłacanych przez leasingodawcę nadal ponosi spółka.
Sąd stwierdził też, że art. 17b ust. 1 pkt 2 oraz art. 17f ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT nie wykluczają możliwości uznania składek na ubezpieczenia auta za opłaty z tytułu umowy leasingu, które mogą być w całości zaliczone do kosztów uzyskania przychodu przez korzystającego.
Wyrok ten uchylił Naczelny Sąd Administracyjny. Jak podkreślił sędzia Antoni Hanusz, zaprezentowany przez spółkę model rozliczeń mógłby doprowadzić do nieuprawnionego obejścia limitu wynikającego z art. 16 ust. 1 pkt 49 ustawy o CIT. ©℗
orzecznictwo
Wyrok NSA z 23 listopada 2021 r., sygn. akt II FSK 542/19. www.serwisy.gazetaprawna.pl/orzeczenia