Tym samym nie zgodził się z dyrektorem Krajowej Informacji Skarbowej, który w interpretacji indywidualnej z 21 maja 2020 r. (sygn. 0111-KDIB1- 2.4010.125.2020.1.MS) stwierdził, że do obligacji skarbowych ma zastosowanie art. 16 ust. 1 pkt 39 ustawy o CIT. Zgodnie z tym przepisem strata nie może być kosztem uzyskania przychodu, jeśli zbywana wierzytelność nie była wcześniej zarachowana dla celów podatku dochodowego jako przychód należny.
Minister finansów przyznał w interpretacji ogólnej, że ustawa o CIT nie określa wprost zasad obrotu skarbowymi papierami wartościowymi (SPW). Organy sięgają w związku z tym do przepisów, w których używa się szerszych pojęć, takich jak np. pojęcie wierzytelność użyte w art. 16 ust. 1 pkt 39.