Nieodpłatne przekazanie miejsca zabaw na rzecz społeczności lokalnej jest elementem strategii reklamowej. Takie wydatki można więc w pełni odliczyć od przychodów – wynika z orzeczenia Naczelnego Sądu Administracyjnego.
Wyrok dotyczy spółki zajmującej się produkcją i hurtową sprzedażą kosmetyków. Z okazji jubileuszu jej działalności władze spółki postanowiły zrealizować projekt społeczny i ufundować 100 placów zabaw dla dzieci na terenie Polski. W ramach tego przedsięwzięcia zamówiono w firmie zewnętrznej urządzenia do organizacji takich miejsc, które następnie zostały przekazane gminom i spółdzielniom mieszkaniowym wybranym w drodze konkursu.
Z umowy podpisanej z odbiorcami placów wynikało, że firma może ich zobowiązać do oznaczenia miejsca zabaw odpowiednim logotypem z nazwą spółki. Celem projektu było bowiem budowanie jej wizerunku jako firmy społecznie odpowiedzialnej. W związku z tym uważała, że wydatki związane z zamówieniem i wykonaniem placów, a także ogólnopolską akcją informacyjną w tym zakresie może zaliczyć do kosztów. W ocenie spółki tego typu projekt wpłynie na zwiększenie popularności jej produktów i może przyczynić się do zwiększenia obrotów.
Nie zgodziła się z nią Izba Skarbowa w Poznaniu. Stwierdziła, że wydatki poniesione na całą akcję należy podzielić na dwie części. Pierwsza z nich to przekazanie urządzeń i instalacji do placów zabaw, mające – zdaniem izby – charakter darowizny dla gmin i spółdzielni. Skoro firma pokrywa związane z tym wydatki z własnych środków, a w zamian nie otrzymuje żadnego świadczenia ekwiwalentnego, to nie może zaliczyć ich do kosztów podatkowych – uznała izba. Zgodziła się natomiast na zaliczenie do kosztów podatkowych wydatków o charakterze reklamowym, czyli tych, które firma poniosła na sfinansowanie akcji informacyjnej.
Interpretację tę uchylił Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu. Orzekł, że całość wydatków związanych z projektem, tj. zarówno wydatki na budowę placów zabaw, jak i poniesione na akcję informacyjną o prowadzonym projekcie, jest kosztem uzyskania przychodów.
Rozstrzygnięcie to utrzymał w mocy NSA. Sędzia Tomasz Kolanowski uzasadnił, że wydatki firmy są związane z przedsięwzięciem kompleksowym i izba skarbowa niesłusznie podzieliła je na dwie części. Podkreślił, że projekt realizowany przez firmę jest elementem jej polityki marketingowej. Spełniona jest więc przesłanka do zaliczenia takich wydatków do kosztów, bo zwiększa ona rozpoznawalność sprzedawanych przez firmę produktów wśród konsumentów. Dodał również, że sfinansowanie budowy placów zabaw dla dzieci jest celem społecznie pożytecznym. Powinien być on propagowany i uznany za zgodny z zamiarami ustawodawcy.
ORZECZNICTWO
Wyrok NSA z 24 kwietnia 2014 r., sygn. akt II FSK 1205/12