Emeryta nie obciąży VAT od dzierżawy i sprzedaży prywatnych gruntów

To, że podatnik zarabia na dzierżawie swoich prywatnych gruntów, nie oznacza, że prowadzi działalność gospodarczą. Może więc zbyć ziemię bez naliczania podatku od towarów i usług.

Nie cichną spory dotyczące opodatkowania VAT sprzedaży działek przez osoby fizyczne. Jeden z nich rozstrzygnął Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu.

Sprawa dotyczyła emerytki, która jest rolnikiem indywidualnym i nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej. Nie jest też czynnym, zarejestrowanym podatnikiem VAT. Płaci podatek rolny za grunty, które uprawia. Ma też kilka działek, które wchodzą do jej majątku osobistego. W planach miejscowych są one przeznaczone pod działalność przemysłową (fabryki i usługi), ale obecnie uprawia je spółdzielnia rolnicza.

Emerytka początkowo za udostępnienie ziemi nie pobierała opłat, od jesieni 2013 r. zamierzała jednak zacząć zarabiać na dzierżawie. W związku z tym wystąpiła o interpretację indywidualną, by wyjaśnić, czy w przypadku ewentualnej sprzedaży gruntów będzie musiała odprowadzić 23-proc. VAT. Sama uważała, że nie będzie miała takiego obowiązku, ponieważ jest to jej majątek prywatny.

Fiskus stwierdził jednak, że dzierżawa, i to odpłatna, przesądzi o tym, że zainteresowana prowadzi działalność gospodarczą. Jeśli więc sprzeda działki, to będzie musiała je opodatkować VAT.

Sąd nie zgodził się z tym stanowiskiem. Powołał się m.in. na wyrok Trybunału Sprawiedliwości UE w sprawach C-180/10 i C-181/10 (Słaby, Kuć). Zgodnie z nim nie można za działalność gospodarczą uznać zarządzania majątkiem prywatnym. Zdaniem WSA skarżąca jest więc uprawniona do tego, aby grunty oddać spółdzielni w dzierżawę, a w przyszłości je sprzedać bez konieczności odprowadzania VAT. O tym, czy prowadzi działalność gospodarczą, nie może też przesądzać liczba posiadanych i przeznaczonych do sprzedaży działek. Nie można zatem uznać jej za podatnika prowadzącego w tym zakresie działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o VAT (t.j. Dz.U. z 2011 r. nr 177, poz. 1054 z późn. zm.).

Wyrok jest nieprawomocny.