Karta podatkowa jest najprostszą formą rozliczenia przedsiębiorcy z fiskusem. Należny podatek płaci się nie od uzyskanego dochodu, ale w odgórnie ustalonej wartości przez Ministra Finansów.

Aby w 2014 roku stosować rozliczenie w formie karty podatkowej, trzeba do 20 stycznia złożyć stosowny wniosek właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego. Należy jednak pamiętać, że opodatkowanie w formie karty podatkowej jest możliwe tylko dla podatników prowadzących ściśle określone rodzaje działalności gospodarczej, usługowej, wytwórczo-usługowej i handlowej.

Działalność musi być prowadzona tylko i wyłącznie na terenie Polski. Opodatkowanie w formie karty podatkowej mogą wybrać m.in. przedsiębiorcy, którzy zajmują się usługami zegarmistrzowskimi, tapicerskimi, krawieckimi, handlem detalicznym, usługami gastronomicznymi (bez sprzedaży alkoholu), rozrywkowymi, transportowymi (taksówki), fryzjerskimi i kosmetycznymi.

Dodatkowym warunkiem, którego spełnienie pozwala na prowadzenie działalności gospodarczej w formie karty podatkowej, jest zatrudnienia pracowników tylko i wyłącznie na umowę o pracę oraz niekorzystanie w prowadzeniu działalności z usług innych firm (oprócz firm specjalistycznych). Warunkiem koniecznym do opodatkowania w formie karty podatkowej jest również wymóg, żeby współmałżonek nie prowadził działalności gospodarczej w tym samym zakresie.

Jeżeli te wszystkie warunki zostaną spełnione, naczelnik urzędu skarbowego wydaje decyzje, w której jest ustalona wysokość podatku w formie karty podatkowej na dany rok.

Wysokość podatku dla karty podatkowej jest ustalona na cały rok z góry. W 2014 roku stawki karty podatkowej wynoszą odpowiednio:

Obwieszczenie ministra finansów z 14 listopada 2013 r. w sprawie stawek karty podatkowej, kwoty, do której można wykonywać świadczenia przy prowadzeniu niektórych usług z wyjątkiem świadczeń dla ludności, oraz kwartalnych stawek ryczałtu od przychodów proboszczów i wikariuszy, obowiązujących w 2014 r.
pobierz plik