Interpretacja indywidualna musi zawierać jasne stanowisko organu podatkowego, poparte czytelnym uzasadnieniem prawnym. Inaczej jest zła.
Spółka podjęła decyzję, że będzie uczestniczyła w systemie cash poolingu (chodzi o kompleksowe zarządzanie płynnością finansową firm z grupy kapitałowej; oszczędzają one na kosztach, np. odsetkach bankowych, m.in. dzięki bilansowaniu sald swoich kont). Nie wiedziała jednak, jak to wpłynie na jej prawo do odliczania podatku naliczonego. Spytała o to ministra finansów we wniosku o interpretację indywidualną. Jej zdaniem uczestnictwo w tym systemie nie będzie miało przełożenia na prawo do odliczania VAT, ponieważ zarządzanie płynnością nie podlega temu podatkowi. Minister finansów uznał to stanowisko za nieprawidłowe. W uzasadnieniu przyznał jednak spółce rację, pod warunkiem że nie wystąpią okoliczności, o których mowa w art. 88 ustawy o VAT. Przepis ten określa przypadki, kiedy nie stosuje się obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego.
Sąd potwierdził, że stanowisko organu podatkowego jest niejednoznaczne. Jeśli minister uzna, że stanowisko wnioskodawcy jest nieprawidłowe, powinien je ocenić i podać uzasadnienie prawne. Nie może więc z jednej strony nie akceptować stanowiska podatnika, a z drugiej twierdzić, że stanowisko to jest słuszne, o ile nie wystąpią wskazane przez organ okoliczności. Z interpretacji mają wynikać wyraźna odpowiedź na zadane przez podatnika pytanie oraz jasne stanowisko organu.
WSA uchylił więc interpretację, a minister będzie musiał wydać ją ponownie, kierując się wskazaniami sądu. Wyrok jest nieprawomocny.
ORZECZNICTWO
Wyrok WSA w Gdańsku z 10 września 2013 r., sygn. akt I SA/Gd 778/13.