W tej samej sprawie można więcej niż raz złożyć wniosek o wydanie interpretacji podatkowej, np. licząc na korzystną wykładnię.
Każdy podatnik może uzyskać pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego. Składając wniosek o nią, jest zobowiązany do wyczerpującego opisu zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska. Jednocześnie składa oświadczenie – pod rygorem odpowiedzialności karnej za fałszywe zeznania – że elementy przedstawionego stanu faktycznego w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu.

Szczególny akt

Interpretacja indywidualna nie jest wydawana ani w formie postanowienia, ani decyzji (w przeciwieństwie do decyzji i postanowień nie jest wiążąca dla podatników), lecz jest specyficznym aktem administracyjnym. Nie ma charakteru aktu stosowania prawa. Stanowi informację zawierającą stanowisko organu podatkowego.
Choć w założeniu interpretacje miały się przyczynić do ujednolicenia stosowania prawa podatkowego, zdarza się, że w podobnych sprawach wydawane są stanowiska sprzeczne lub opinia organów podatkowych z czasem się zmienia (przykładowo w sprawie opodatkowania kwoty z tytułu rozliczenia ustępującego wspólnika spółki komandytowej możemy mówić o trzech różnych pod względem merytorycznym grupach interpretacji).

Brak ograniczeń

Wobec powyższego podatnicy mają wątpliwości, czy mogą ponownie zwrócić się do organu z wnioskiem o wydanie interpretacji. Przepisy Ordynacji podatkowej nie wprowadzają w tym zakresie żadnych ograniczeń – pod warunkiem że na dzień złożenia pisma nie toczy się w sprawie postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa lub skarbowa.
W praktyce warto wystąpić z ponownym wnioskiem w sytuacji, gdy w poprzednim nie przedstawiono dobrej argumentacji na poparcie swojego stanowiska lub gdy od czasu wydania negatywnej interpretacji pojawiły się korzystne dla podatników orzeczenia sądowe, lub gdy zmieniło się stanowisko organów podatkowych.
Podatnik na niekorzystną dla siebie interpretację podatkową może złożyć skargę do wojewódzkiego sądu administracyjnego. Można ją wnieść wyłącznie po uprzednim wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa, które jest składane do organu, który zajmował stanowisko. Sąd ostatecznie rozstrzygnie spór dopiero po upływie ok. roku. Dlatego w pewnych sytuacjach można rozważyć, czy lepszym rozwiązaniem nie będzie wystąpienie z wnioskiem o ponowną interpretację (warto wtedy powołać się na korzystne stanowisko organów w podobnych sprawach).

Bez ryzyka

Warto podkreślić, że podatnik, występując z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej w sprawie ocenianej już wcześniej w interpretacji, nie naraża się na odpowiedzialność karną za składanie fałszywych zeznań. Nie ma bowiem obowiązku informowania o tym, że wcześniej otrzymał negatywne dla siebie stanowisko odnoszące się do tych samych elementów stanu faktycznego. Organ podatkowy nie może odmówić wydania interpretacji nawet w sytuacji, gdy postępowanie podatkowe, kontrola podatkowa albo skarbowa zostały wszczęte po złożeniu przez podatnika ponownego wniosku.
Reasumując: nie ma przeszkód do ponownego złożenia wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej w tej samej sprawie, pod warunkiem że w sprawie nie toczy się postępowanie podatkowe, nie jest prowadzona kontrola podatkowa lub skarbowa albo w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu. Zostało to potwierdzone przez Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 3 lutego 2012 r. (sygn. akt II FSK 1250/10). Dlatego też podatnicy powinni monitorować bieżące orzecznictwo oraz stanowisko organów podatkowych w interesujących ich zagadnieniach. Może się bowiem tak zdarzyć, że ich szanse na uzyskanie korzystnej wykładni w sprawie już interpretowanej przez organy podatkowe wyraźnie się zwiększą.

Jarosław Ziobrowski, WKB Wierciński, Kwieciński, Baehr