2% pożyczonej kwoty trafia na koto fiskusa
Umowa pożyczki pieniężnej podlega z zasady opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych w wysokości 2% pożyczonej kwoty. Warto podkreślić, iż obowiązek podatkowy powstaje w tym przypadku z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej, to znaczy albo z chwilą przekazania, ewentualnie postawienia do dyspozycji pożyczkobiorcy ustalonej kwoty lub też w momencie podpisania stosownej umowy pomiędzy stronami. Należy ponadto pamiętać,
że zobowiązanie podatkowe obciąża pożyczkobiorcę, który w terminie 14 dni zobowiązany jest uiścić należną kwotę podatku.
Najbliższa rodzina nie płaci
Od powyższej zasady, został przewidziany wyjątek związany ze stopniem pokrewieństwa, łączącym pożyczkodawcę z pożyczkobiorcą, a także z wysokością udzielonej pożyczki. Zgodnie bowiem z art. 9 pkt. 10 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, pożyczki, których wartość nie przekracza kwoty 9 637 zł, udzielone w formie pieniężnej na podstawie umowy zawartej pomiędzy osobami należącymi do I grupy podatkowej, określonymi w art. 4a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, nie zawsze skutkują powstaniem obowiązku podatkowego na gruncie PCC.
Aby móc skorzystać z powyższej preferencji podatnik będący pożyczkobiorcą musi ponadto spełnić poniższe warunki:
• złożyć deklarację w sprawie podatku od czynności cywilnoprawnych właściwemu organowi podatkowemu w terminie 14 dni od daty dokonania czynności,
• udokumentować otrzymanie pieniędzy na rachunek bankowy, albo na rachunek prowadzony przez spółdzielczą kasę oszczędnościowo - kredytową lub przekazem pocztowym.
Dopiero po spełnieniu wszystkich powyższych warunków pożyczkobiorca może skorzystać ze zwolnienia z podatku od czynności cywilnoprawnych z tytułu zawartej umowy pożyczki pieniężnej. Stanowisko to zostało potwierdzone w indywidualnej interpretacji podatkowej z dnia 5 lipca 2012, wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi (sygn. IPTPB2/436-54/12-2/KK).
Adam Bujalski, księgowy Tax Care