Skarżąca spółka postanowiła zrezygnować z usługi leasingu operacyjnego auta osobowego i podpisała w tej sprawie porozumienie z finansującym. W porozumieniu w sprawie wcześniejszego rozwiązania umowy korzystający wskazał podmiot zainteresowany podpisaniem nowej umowy leasingowej z finansującym. Faktycznie, leasingodawca podpisał z tym podmiotem nową umowę leasingu tego samego samochodu na kwotę stanowiącą jego wartość rynkową. Następnie rozliczył się z dotychczasowym korzystającym i wypłacił mu kwotę równą cenie rynkowej netto pomniejszoną o pozostały do spłaty kapitał netto oraz o karę umowną. Finansujący wystawił też dokument nazwany rozliczeniem umowy leasingu, w którym wskazał kwotę rozliczenia jako zwrot dla dotychczasowego korzystającego. Środki trafiły następnie na jego rachunek bankowy.

VAT podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, a także eksport i import oraz wewnątrzwspólnotowe nabycie i dostawa towarów

Zdaniem finansującego, rozliczenie związane z wcześniejszym zakończeniem umowy leasingu nie podlega VAT. O rozstrzygnięcie, czy dla korzystającego jest to również czynność obojętna podatkowo, zwróciła się skarżąca do ministra finansów. Uznał on, że VAT trzeba zapłacić, ponieważ skarżąca wskazała nowego korzystającego, leasingobiorcę.
Sąd orzekł, że minister finansów nie ma racji. W ocenie sądu w opisanym stanie faktycznym nie dochodzi ani do świadczenia usług, ani do dostawy towarów.
– Rozwiązanie umowy leasingu operacyjnego nie podlega podatkowi od towarów i usług – uzasadniała sędzia WSA Krystyna Kleiber.
Dodała, że również późniejsze rozliczenie między dotychczasowym korzystającym i finansującym jest neutralne podatkowo.
Sąd zwrócił uwagę, że minister finansów wyciągnął błędne wnioski ze stanu faktycznego przedstawionego przez spółkę we wniosku o interpretację. Skarżąca nie wskazała w nim, że za wskazanie kolejnego korzystającego otrzymała wynagrodzenie. Nie powstało więc kolejne zobowiązanie między nimi. W efekcie nie można mówić o świadczeniu usług, jak chciał minister finansów. Wyrok jest nieprawomocny.
ORZECZNICTWO
Wyrok WSA w Warszawie z 29 lutego 2012 r., sygn. akt III SA/Wa 1658/2011.