Trybunał Konstytucyjny wyrokiem z 8 grudnia 2009 r. (sygn. akt K 7/08) orzekł, iż art. 15 ust. 2a ustawy o podatkach i opłatach lokalnych jest niezgodny z Konstytucją RP. Następstwem powyższego orzeczenia była konieczność nowelizacji tej ustawy. Dokonano tego, nadając przepisom nowe brzmienie.
Znowelizowane przepisy stanowią, że opłata targowa jest pobierana od osób fizycznych, osób prawnych oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej dokonujących sprzedaży na targowiskach z zastrzeżeniem, że opłacie targowej nie podlega sprzedaż, która jest prowadzona w budynkach lub ich częściach.

Opłacie targowej nie podlegają podatnicy podatku od nieruchomości oraz sprzedający w budynkach lub ich częściach

Znowelizowane przepisy według RPO dyskryminują dzierżawców budowli, ponieważ różnicują ich sytuację prawną. Podmioty prowadzące działalność w budowlach w dalszym ciągu są zobowiązane do uiszczania opłaty targowej ze względu na to, że nie są podatnikami podatku od nieruchomości, a także nie dokonują sprzedaży w budynkach.
Małgorzata Boguszewska, konsultant w Alma Consulting Group, zwraca uwagę, że wprowadzona na skutek wyroku trybunału nowelizacja zmieniła przepisy dotyczące naliczania opłaty targowej całościowo, na skutek czego został rozszerzony ustawowy katalog zwolnień. Pomimo wcześniejszych postulatów nie zdecydowano się jednak na zwolnienie z opłaty targowej sprzedaży w budowlach lub ich częściach. Wydaje się więc, że stanowisko RPO w tej sprawie jest słuszne i nie ma podstaw do różnicowania sytuacji prawnej dzierżawców.
– Wyłączenie z opłaty targowej sprzedaży prowadzonej w budowlach w myśl obecnych regulacji nie ma prawnego uzasadnienia, a w konsekwencji może prowadzić do dyskryminacji w życiu gospodarczym – stwierdza Kondrad Turzyński, konsultant podatkowy w kancelarii KNDP.
Obecne uregulowania według RPO budzą wątpliwości w świetle art. 32 ust. 1 i 2 konstytucji.