Naczelny Sąd Administracyjny rozstrzygnął sprawę, która dotyczyła decyzji burmistrza miasta, określającą zobowiązanie do zapłaty opłaty targowej w związku z dokonywaną sprzedażą towarów na targowisku. W ocenie burmistrza podatnik, który prowadził sprzedaż na targowisku przez 43 dni, nie mógł być zwolniony z opłaty targowej. Z akt sprawy wynikało, że podatnik nie był bowiem podatnikiem podatku od nieruchomości od żadnych przedmiotów znajdujących się na terenie targowiska. Grunt, jak i przenośne pawilony kontenerowe posadowione na tym gruncie były własnością firmy posiadającej targowisko.
Ze stanowiskiem organu podatkowego zgodziły się również sądy – najpierw wojewódzki sąd administracyjny, a potem NSA. Według sądów, jeśli podatnikiem nie jest osoba objęta podatkiem od nieruchomości, to nie ma zastosowania zwolnienie.

Opłatę targową pobiera się od osób dokonujących sprzedaży na targowiskach. Targowiskami są wszelkie miejsca, w których jest prowadzony handel

NSA podkreślił również, że nie można uznać, że pawilony kontenerowe, w których prowadzona jest działalność handlowa, są budynkiem czy budowlą. Przenośny pawilon handlowy jest tylko tymczasowym obiektem budowlanym, bowiem posiada cechy tymczasowego obiektu budowlanego. Jeśli więc przenośne kontenerowe pawilony handlowe nie są urządzeniami budowlanymi w rozumieniu ustawy prawo budowlane i nie można ich przyporządkować do żadnej z kategorii określanych jako budowla, to nie mogą być one przedmiotem nałożenia podatku od nieruchomości.
Wyrok ten jest zgodny z tezą orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego z 13 września 2011 r. (sygn. akt P 33/09). Trybunał uznał, bowiem, że za budowle w rozumieniu ustawy o podatkach i opłatach lokalnych należy uznać te wszystkie obiekty budowlane, które zostały przykładowo wymienione jako budowle w art. 3 pkt 3 prawa budowlanego oraz te obiekty budowlane, które są podobne do nich. Wyrok jest prawomocny.
Wyrok NSA z 22 grudnia 2011 r., sygn. akt II FSK 1389/11