Spory dotyczą następującej sytuacji. Podatnik jest przedsiębiorcą, który prowadzi działalność w zakresie transportu (krajowego i zagranicznego). Zatrudnia pracowników, ale sam również wykonuje usługi transportowe. Podatnik chce więc pomniejszyć swoje przychody o koszty diet związanych z jego osobistą pracą i podróżą.
Organy podatkowe twierdzą, że w takiej sytuacji dieta nie może zostać zaliczona do kosztów uzyskania przychodów przedsiębiorcy, bo przepisy pozwalają zaliczyć do kosztów jedynie diety z tytułu podróży pracowników, a nie przedsiębiorców.
W innym wyroku (z 31 stycznia 2008 r., sygn. akt II FSK 1619/06) NSA orzekł, że nie można pozbawić przedsiębiorcy możliwości zaliczenia do kosztów podatkowych diet z tytułu podróży służbowych z tego powodu, że przedsiębiorca prowadzi działalność transportową. Stanowisko to potwierdził NSA również w wyrokach z 26 lipca 2007 r. (sygn. akt II FSK 942/06) oraz 15 września 2006 r. (sygn. akt II FSK 2175/04 oraz II FSK 2176/04).

23 zł wynosi dieta za czas podróży służbowej

Korzystne dla podatników wyroki wydały również WSA w Bydgoszczy (z 15 grudnia 2009 r., sygn. akt I SA/Bd 769/09) oraz WSA w Opolu (z 2 grudnia 2009 r., sygn. akt I SA/OP 451/09).
W tym drugim wyroku sąd wprost stwierdził, że wykonywanie działalności gospodarczej polegającej na świadczeniu przez skarżącego osobiście usług transportowych zarówno w kraju, jak i poza jego granicami, zaliczyć należy do podróży służbowych, która uprawnia do uwzględnienia w kosztach w ramach określonego limitu, tzn. do wysokości diet przysługujących pracownikom.