Organy podatkowe twierdzą, że koszty usług komunalnych, którymi właściciel obciąża najemcę, nie stanowią oddzielnych dostaw, ale element kompleksowej usługi najmu, i jako takie powinny być poddane reżimowi opodatkowania właściwemu dla najmu. Oznacza to opodatkowanie wszystkich kosztów związanych z najmem podstawową 23-proc. stawką VAT. Taka praktyka organów podatkowych stwarza ryzyko powstania po stronie właścicieli nieruchomości zaległości podatkowych w postaci różnicy wynikającej z zastosowania obniżonej stawki VAT. Dodatkowo uznanie stanowiska władz skarbowych za prawidłowe powodowałoby także konieczność modyfikacji systemów księgowych wynikających ze zmiany momentu powstania zobowiązania podatkowego w zakresie VAT na właściwe dla usług najmu oraz zmiany modelu wystawiania faktur.
Istnieją jednak wątpliwości co do tego, czy stanowisko organów podatkowych ma dostatecznie mocne podstawy prawne i czy taka interpretacja zostanie utrzymana przez sądy administracyjne. Podatnicy mają wiele argumentów, które pozwalają na skuteczną obronę ich dotychczasowego stanowiska. Interpretacji władz skarbowych nie da się utrzymać w świetle wyroku Trybunału Sprawiedliwości UE (sygn. akt C-572/07) z 11 czerwca 2009 r. w sprawie czeskiej spółki RLRE Telmer. Trybunał wskazał, że koszty sprzątania fakturowane na najemcę przez właściciela nieruchomości nie stanowią elementu kompleksowej usługi najmu i powinny być traktowane jako oddzielna usługa.
Istotne znaczenie może mieć uzasadnienie pisemne do wyroku NSA z 31 maja 2011 r. (sygn. akt I FSK 740/10). Odnosił się on do omawianego problemu, przy czym dotyczył wspólnoty mieszkaniowej zarządzającej posesją. Wyrok ten może być istotny dla rynku nieruchomości.