Podstawowym narzędziem weryfikacji zeznań PIT przez urzędy są czynności sprawdzające.
Czynności sprawdzające mają na celu: sprawdzenie terminowości składania deklaracji i wpłacania zadeklarowanych podatków, stwierdzenie formalnej poprawności dokumentów (sprawdzenie, czy wypełniono wszystkie obowiązkowe pola formularza PIT, czy dołączono wszystkie załączniki, czy zeznanie jest podpisane, czy nie zawiera błędów rachunkowych, czy dane podane w zeznaniu zgodne są z danymi podanymi w zgłoszeniu NIP) oraz ustalenie stanu faktycznego w zakresie niezbędnym do stwierdzenia zgodności z przedstawionymi dokumentami.
Jeżeli zeznanie podatkowe zawiera błędy lub oczywiste pomyłki albo zostało wypełnione niezgodnie z ustalonymi wymaganiami, urząd skarbowy zwraca się do podatnika o złożenie niezbędnych wyjaśnień oraz o skorygowanie deklaracji, wskazując przyczyny podania w wątpliwość danych w niej zawartych. Urząd może zażądać również wyjaśnień w sprawie przyczyn niezłożenia deklaracji lub wezwać do jej złożenia, jeżeli deklaracja nie została złożona mimo takiego obowiązku. Natomiast w przypadku gdy podatnik skorzystał z przysługujących mu ulg podatkowych, organ podatkowy może zwrócić się do niego o okazanie określonych w przepisach dokumentów lub o złożenie ich kopii.
Urząd skarbowy może sam dokonać korekty zeznania rocznego podatnika, w sytuacji gdy zeznanie to zawiera błędy rachunkowe lub inne oczywiste pomyłki, a zmiana wysokości zobowiązania podatkowego, kwoty nadpłaty, kwoty zwrotu podatku lub wysokości straty w wyniku tej korekty nie przekracza 1 tys. zł.
Podstawa prawna
Ustawa z 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2005 r. nr 8, poz. 60 z późn. zm.).