W ramach ulgi rehabilitacyjnej można odliczyć wydatki na dojazdy własnym autem na zabiegi rehabilitacyjne. Samo posiadanie samochodu nie daje prawa do ulgi.
Osoby niepełnosprawne lub osoby, które mają na utrzymaniu osoby niepełnosprawne mogą od dochodu odliczać wydatki poniesione na rehabilitację.
Na podstawie art. 26 ust. 7a pkt 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2000 r. nr 14, poz. 176 z późn. zm.) dochód można pomniejszyć m.in. o wydatki na używanie samochodu osobowego stanowiącego własność bądź współwłasność osoby niepełnosprawnej na potrzeby związane z koniecznym przewozem na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne. Jak wskazuje Małgorzata Gorzkowska, ekspert w Auxilium, odliczenie od dochodu wydatków związanych z używaniem samochodu osobowego jest limitowane. Maksymalna kwota odliczenia wynosi 2280 zł. Wysokość odliczenia uzależniona jest od intensywności używania auta. W rocznym PIT można uwzględnić tylko wydatki, które faktycznie zostały poczynione.
– Podatnik nie jest zobowiązany do posiadania rachunków potwierdzających wysokość poniesionych wydatków – tłumaczy Małgorzata Gorzkowska.
Jednak zwraca uwagę, że omawiana ulga została przyznana tylko na przewóz na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne. Warunkiem dopuszczającym odliczenie od dochodu poniesionych wydatków jest to, by osoba niepełnosprawna w danym roku podatkowym istotnie poddawała się takim zabiegom.
– Ulga nie przysługuje z racji posiadania własnego samochodu przez podatnika, lecz używania takiego pojazdu w celu skorzystania z zabiegów rehabilitacyjnych – argumentuje nasza rozmówczyni z Auxilium.