Ze względu na wejście w życie nowych przepisów RODO zmieniliśmy sposób
logowania do produktu i sklepu internetowego, w taki sposób aby chronić dane
osobowe zgodnie z najwyższymi standardami.
Prosimy o zmianę dotychczasowego loginu na taki, który będzie adresem
e-mail.
Od 1 stycznia 2008 r. obowiązują zmienione zasady opodatkowania nieodpłatnego przekazania przez podatnika towarów uznawanych za prezenty o małej wartości. Na czym polegają?
Na podstawie art. 7 ust. 3 w powiązaniu z art. 7 ust. 2 ustawy o VAT nieodpłatne przekazanie tzw. prezentów o małej wartości nie podlega opodatkowaniu bez względu na to, czy przekazanie następuje na cele związane z działalnością gospodarczą podatnika czy nie.
Z kolei art. 7 ust. 4 zawiera definicję prezentów o małej wartości. Po pierwsze, prezentami o małej wartości są towary przekazane jednej osobie, jeżeli ich łączna wartość nie przekracza kwoty, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a zatem kwoty 100 zł, i to pod warunkiem, że podatnik prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości osób, które otrzymały owe prezenty. Ten przepis pozostał niezmieniony. Zmiana, i to ważna, zaszła natomiast w odniesieniu do drugiej części definicji. Otóż prezentami o malej wartości są także towary, których nie ujęto w powyższej ewidencji, a ich wartość rynkowa nie przekracza 5 zł. Wartość rynkowa, a nie jak było przed 1 stycznia 2008 r., cena nabycia lub koszt wytworzenia. To duża różnica, co wynika z definicji wartości rynkowej. Zgodnie z tą definicją, wartością rynkową jest całkowita kwota, jaką, w celu uzyskania w danym momencie danych towarów nabywca na takim samym etapie sprzedaży, jak ten, na którym dokonywana jest dostawa towarów, musiałby w warunkach uczciwej konkurencji zapłacić niezależnemu dostawcy na terytorium kraju. Tylko w przypadku, gdy nie można ustalić porównywalnej dostawy towarów lub świadczenia usług, przez wartość rynkową rozumie się cenę nabycia lub koszt wytworzenia towaru.
Zatem od 1 stycznia 2008 r. dla ustalenia, czy przekazywany towar spełnia warunki dla uznania go za prezent o małej wartości (a przekazujący nie prowadzi ewidencji, o której mowa powyżej), podatnik musi ustalić, jaka jest wartość rynkowa przekazywanego towaru. W tym celu musi odnieść się do ceny (brutto!) stosowanej w obrocie detalicznym przez niezależnych dostawców.
Jeśli więc podatnik kupił w ilościach hurtowych np. długopisy, które miał zamiar przekazać na potrzeby reklamy i cena jednostkowa nabycia wyniosła np. 3 złote netto - to do końca 2007 roku powodowało to brak opodatkowania przekazania takich długopisów. Teraz podatnik musi ustalić, jaka jest nie jego cena nabycia - ale cena detaliczna stosowana na rynku - i to cena brutto. Tylko w przypadku, gdy okaże się, że nie ma porównywalnej transakcji podatnik odnosi się do ceny nabycia względnie kosztu wytworzenia towaru. Jest to dodatkowa komplikacja administracyjna, jak się zdaje zupełnie zbędna.