Doradztwo w sprawach związanych ze stwierdzeniem nieważności małżeństwa nie korzysta ze zwolnienia przewidzianego dla tych, których obroty nie przekraczają 200 tys. zł – stwierdził dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji.
Z pytaniem w tej sprawie zwrócił się mężczyzna posiadający uprawnienia adwokata kościelnego. We wniosku o interpretacje podał, że zamierza udzielać porad prawnych oraz występować jako pełnomocnik w sprawach o stwierdzenie nieważności małżeństw kościelnych.
Usługi te zamierzał świadczyć w ramach działalności nieewidencjonowanej (art. 5 prawa przedsiębiorców, t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 1292). Dodał, że będzie je świadczył sporadycznie, gdyż jego podstawowym źródłem dochodu jest umowa o pracę w firmie informatycznej.
Mężczyzna był zdania, że nie są to usługi prawnicze, o których mowa w art. 113 ust. 12 pkt 2a ustawy o VAT. Argumentował, że adwokat kościelny nie musi mieć ukończonej aplikacji adwokackiej, nie podlega prawu o adwokaturze, a sądy diecezjalne nie są organami wymiaru sprawiedliwości.
Tym samym – jak przekonywał – skoro świadczone przez niego usługi nie są usługami prawniczymi, mogą one korzystać ze zwolnienia w podatku VAT przewidzianego dla mniejszych przedsiębiorców (art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy o VAT).
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej nie upierał się wcale, że świadczone usługi będą usługami prawniczymi. Uznał natomiast, że będą to usługi doradcze. Zwrócił uwagę, że tak właśnie opisał je sam podatnik we wniosku o wydanie interpretacji. Konkretnie, że nazwał je „usługami doradczymi z zakresu prawa kanonicznego”. Fiskus wyjaśnił, że usługi doradcze (podobnie jak prawnicze) nie mogą korzystać ze zwolnienia w podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i ust. 9 ustawy o VAT.
Interpretacja dyrektora KIS z 26 listopada 2020 r., sygn. 0112-KDIL1-1.4012.368.2020.2.JKU
