Subskrybuj nas na Youtube
Zapisz się na newsletter
Nie można wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów opodatkować zerową stawką VAT, jeśli polski dostawca wiedział, że hiszpański nabywca nie jest zarejestrowany jako podatnik VAT UE – orzekł Naczelny Sąd Administracyjny.
Sprawa dotyczyła firmy, która dokonała dostawy towaru do kontrahenta w Hiszpanii. Spółka jest zarejestrowana na VAT-UE, ale hiszpański kontrahent nie. W związku z tym powstał problem, czy polska firma może dostawę opodatkować 0 proc. VAT. Spółka uważała, że może. Powołała się na wyrok Trybunału Sprawiedliwości UE z 27 września 2012 r. w sprawie C-587/10. Zgodnie z nim – zdaniem spółki – numer identyfikacji podatkowej dla celów VAT stanowi dowód statusu podatkowego podatnika oraz ułatwia kontrolę czynności wewnątrzwspólnotowych, ale jest to wymóg formalny, który nie może podważać zwolnienia z VAT (0 proc. VAT) wewnątrzwspólnotowej dostawy. Zdaniem spółki może ona zastosować do dokonanej dostawy stawkę 0 proc. VAT – wbrew przepisom krajowym.
Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach nie zgodził się ze spółką. Wskazał, że z art. 13 ust. 2 w powiązaniu z art. 42 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT wyraźnie wynika, że transakcja jest wewnątrzwspólnotową dostawą towarów objętą stawką 0 proc., jeśli nabywca jest podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych, posiadającym właściwy i ważny numer identyfikacyjny dla tych transakcji. Jeśli nabywca nie spełnia tego warunku, transakcji nie można opodatkować 0 proc. VAT. Organ powołał się na orzeczenie TSUE w sprawie C-587/10. Zwrócił uwagę, że spółka nie wskazała na inne elementy, które potwierdzałyby, że nabywca jest podatnikiem działającym w charakterze podatnika VAT UE. A tego wymaga TSUE. Dopuszcza brak numeru VAT UE, ale wymaga wykazania tego w inny sposób. Skoro spółka tego nie zrobiła, musi opodatkować transakcję 23 proc. VAT.
Z organem zgodziły się sądy. WSA w Gliwicach potwierdził, że dla zastosowania 0 proc. VAT zasadniczo konieczny jest numer VAT UE kontrahenta w innym kraju UE. O wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów można bowiem mówić, gdy nabywca towarów jest podatnikiem podatku od wartości dodanej zidentyfikowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju.
Z wyroku TSUE wynika, że ten warunek można spełnić, wskazując również inne elementy, które byłyby w stanie wykazać w wystarczający sposób, iż nabywca kontrahent z Hiszpanii jest podatnikiem działającym w takim charakterze w transakcjach z nim dokonanych. Skoro polska spółka takich elementów nie wskazała, nie ma prawa do opodatkowania transakcji 0 proc. VAT.
Sędzia Danuta Oleś, uzasadniając wyrok NSA, zwróciła też uwagę, że z ugruntowanej już linii orzeczniczej NSA (np. I FSK 172/17, I FSK 318/16) wynika, że wyrok TSUE w sprawie C-587/10 można zastosować jedynie w przypadku, gdy polski dostawca nie ma świadomości, że zagraniczny kontrahent nie jest zarejestrowany na VAT UE. Skoro skarżąca spółka wskazała to już w stanie faktycznym wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, miała tego świadomość. W efekcie wyroku TSUE nie można zastosować. Transakcję dostawy towaru do hiszpańskiego odbiorcy musi więc opodatkować 23-proc. stawką VAT.
orzecznictwo
Wyrok NSA z 6 sierpnia 2020 r., sygn. akt I FSK 1650/17.
