Gmina, pobierając opłaty za realizację zadań opieki społecznej, nie działa jako podatnik VAT – orzekł Naczelny Sąd Administracyjny.
Sprawa dotyczyła gminy, która miała wątpliwości w sprawie podatkowych skutków działalności prowadzonej przez miejski ośrodek pomocy społecznej (MOPS).
Chodziło o zadania pomocy społecznej realizowane odpłatnie na podstawie decyzji administracyjnych. Wysokość pobieranych opłat zależy od sytuacji finansowanej i bytowej podopiecznego MOPS. Gmina uważała, że nie należy doliczać do nich VAT.
Innego zdania był fiskus. Stwierdził, że skoro dochodzi do wykonania czynności na rzecz konkretnej osoby, za opłatą w określonej wysokości i jest możliwe zidentyfikowanie konkretnego świadczenia wykonywanego na rzecz nabywcy, to dochodzi do świadczenia usług w rozumieniu przepisów o VAT.
Gmina wygrała w sądach obu instancji. WSA w Gliwicach (sygn. akt III SA/Gl 447/17) potwierdził, że wypełniając obowiązki z zakresu pomocy społecznej, nie działa ona jako podatnik VAT. Trudno też mówić o zarobkowym charakterze takiej działalności. Jest ona wykonywana w celu sprawowania władzy publicznej i nie ma charakteru działalności gospodarczej, ponieważ nie jest nastawiona na osiąganie zysku i nie prowadzi do zakłócenia konkurencji w zakresie usług opieki społecznej.
Również NSA uznał, że pobieranie opłat za usługi opiekuńcze nie wpływa na brak opodatkowania.
– Nie każda płatność przesądza, że mamy do czynienia z usługą podlegającą VAT – podkreślała sędzia Maja Chodacka. Wskazała, że w tym wypadku odpłatność nie zależy od jakości i standardu usług, lecz od sytuacji materialnej osoby korzystającej z pomocy MOPS. Nie można więc mówić, że opłata odzwierciedla rzeczywistą wartość takiej usługi.

orzecznictwo

Wyrok NSA z 20 lutego 2020 r., sygn. akt I FSK 1622/17. www.serwisy.gazetaprawna.pl/orzeczenia