Tak wynika z odpowiedzi biura prasowego Ministerstwa Finansów na pytanie DGP. Resort wyjaśnił, że przedsiębiorcy pytali fiskusa najczęściej o właściwą stawkę VAT dotyczącą:

• produktów spożywczych, np. sałatek, pizzy, ciastek, lodów, napoi, galaretek, budyniu, wafli, przypraw,
• materiałów budowlanych, np. pokrycia dachowego, blach trapezowych,
• urządzeń, np. zestawu do klimatyzacji,
• nasion, nawozów,
• prenumerat, dostępu do publikacji,
• przetwarzania odpadów, odbioru i gospodarowania odpadami z papieru,
• narzędzi online dla użytkowników,
• produktów biobójczych,
• druku i dystrybucji broszur,
• książek z dodatkiem płyt.

Dyrektor Krajowej Informacji Stawkowej może wydawać wiążące informacje stawkowe od listopada 2019 r. Określa w nich właściwą stawkę VAT dla sprzedaży danego towaru (na podstawie kodu Nomenklatury Scalonej CN) lub świadczenia usługi (na podstawie symbolu PKWiU w wersji z 2015 r.).

W praktyce jednak WIS-y dadzą podatnikom moc ochronną dopiero od kwietnia br., gdy w życie wejdzie nowa matryca stawek VAT. Wyjątkiem są wydane od listopada 2019 r. wiążące informacje stawkowe w sprawie elektronicznych książek i gazet.

Do tej pory przedsiębiorcy złożyli już ponad dwa tysiące wniosków o wydanie WIS i jak zapewnia resort finansów, wszystkie one zostały rozpatrzone lub są analizowane.

Zasadniczo dyrektor KIS powinien udzielić odpowiedzi na pytanie przedsiębiorcy w ciągu trzech miesięcy, ale może przedłużyć ten termin, jeśli sprawa wymaga dodatkowych wyjaśnień. Wydanie WIS jest poprzedzone dodatkowymi badaniami i analizami towaru lub usługi, co przekłada się nie tylko na dłuższy czas oczekiwania na decyzję, ale też konieczność poniesienia dodatkowych kosztów przez przedsiębiorcę (poza obowiązkową wpłatą 40 zł opłaty za wniosek).

WIS-y mają w założeniu wiązać wszystkie organy podatkowe, wnioskodawcę, a nawet inne podmioty, które znajdą się w tym samym stanie faktycznym (sprzedają ten sam towar lub świadczą taką samą usługę). Przedsiębiorca, którego WIS została zmieniona albo uchylona, nie poniesie negatywnych skutków, jeśli zastosował się do wiążącej informacji, a skutki podatkowe miały miejsce po jej doręczeniu.