W katalogu kosztów finansowania dłużnego nie mieści się zapłata wekslem własnym, bo w tym przypadku nie dochodzi do otrzymania żadnych pieniędzy – orzekł WSA w Warszawie.
DGP
Chodzi o obowiązujące od 1 stycznia 2018 r. ograniczenie w odliczaniu od przychodów kosztów zewnętrznego finansowania (art. 15c ustawy o CIT).
Sprawa dotyczyła spółki, która sprzedaje produkty elektryczne. Planowała, że kupi od spółki jawnej towar z odroczonym terminem płatności. Z uwagi jednak na skalę transakcji nie byłaby w stanie zapłacić w terminie za całość. Dlatego zamierzała wystawić weksel własny. Chciała się upewnić, że taka zapłata nie jest finansowaniem dłużnym w rozumieniu art. 15c i 15ca ustawy.
Uzyskała jednak niekorzystną dla siebie interpretację (z 19 września 2018 r., sygn. 0114-KDIP2-2.4010.304.2018.1.AM). Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wyjaśnił, że koszty finansowania dłużnego należy rozumieć szeroko – jako wszelkiego rodzaju koszty związane z uzyskaniem od innych podmiotów, w tym od podmiotów niepowiązanych, środków finansowych i z korzystaniem z tych środków, niezależnie na rzecz kogo zostały one poniesione (art. 15c ust. 12 ustawy o CIT).
Organ zwrócił uwagę na to, że weksle mogą spełniać rozmaite funkcje, ale przede wszystkim służą jako środek kredytu, zapłaty bądź zabezpieczenia wierzytelności (często spełniają dwie bądź trzy funkcje jednocześnie).
– Nie budzi wątpliwości, że weksel własny stanowi formę finansowania działalności. A zatem takie kredytowanie należy uznać za finansowanie dłużne w rozumieniu art. 15c oraz 15ca ustawy o CIT – stwierdził organ.
Podkreślił przy tym, że samo wręczenie weksla nie jest jeszcze zapłatą. Następuje ona dopiero w chwili jego realizacji (jego wykupu przez wystawcę – w przypadku weksla własnego).
Interpretację tę uchylił Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie. Przyznał wprawdzie, że weksel może spełniać również inne funkcje (kredytową, płatniczą, gwarancyjną, refinansową), ale w przypadku spółki była to forma zapłaty.
– Skoro skarżąca nie otrzymuje żadnych środków finansowych, to nie można twierdzić, że zapłata wekslem własnym stanowi finansowanie dłużne, o którym mowa w art. 15c ust. 12 ustawy o CIT – orzekł WSA.
Wyrok jest nieprawomocny.

OPINIA

Podatnicy dalej będą skazani na sądy

WSA w Warszawie trafnie wskazał, że w otwartym katalogu kosztów finansowania dłużnego na gruncie ustawy o CIT nie mieści się zapłata wekslem własnym, ponieważ nie dochodzi w takim przypadku do otrzymania żadnych środków finansowych, a do takich przypadków finansowania dłużnego ogranicza definicję ustawa.
Jednocześnie, sięgając do dyrektywy Rady ustanawiającej przepisy mające na celu przeciwdziałanie praktykom unikania opodatkowania, sąd stwierdził, że dyrektywa ta została implementowana wadliwie – w ocenie sądu na gruncie dyrektywy chodzi nie tylko o przypadki związane z otrzymaniem pieniędzy, lecz również o finansowanie bez fizycznego uzyskania środków, jak np. poprzez udzielenie kredytu kupieckiego.
Mając jednak na względzie zasady wykładni prowspólnotowej, WSA przyjął – moim zdaniem słusznie – że wykładnia taka nie może prowadzić do naruszenia praw podatników i rozszerzenia zakresu obowiązków ponad te, które wyraźnie wynikają z prawa krajowego.

orzecznictwo

Wyrok WSA w Warszawie z 27 września 2019 r., sygn. akt III SA/Wa 2774/18.