Samotne wychowanie dzieci wiąże się przede wszystkim z samodzielnym pokrywaniem kosztów związanych z wychowaniem i utrzymaniem. Nie ma znaczenia, że sąd powierzył władzę rodzicielską obojgu małżonkom – uznał WSA w Poznaniu.
Tak też było w tej sprawie – sąd powierzył władzę rodzicielską obojgu rozwiedzionym rodzicom, choć miejsce zameldowania dwójki dzieci wyznaczył przy matce. Kobieta w przysługującym jej czasie opiekuje się dziećmi, pomaga im, spędza z nimi wakacje, ferie i organizuje wyjazdy weekendowe. Ponadto kupuje im ubrania, buty, pomoce szkolne, pokrywa koszty wizyt u dentysty, okulisty itd.
Chciała rozliczać się jako osoba samotnie wychowująca dzieci, mimo że częściowo przebywają one również u ojca. Uważała, że skoro nie wychowuje i nie opiekuje się dziećmi wspólnie z ich ojcem (tj. w tym samym miejscu i czasie), to należy ją uznać za matkę samotnie wychowującą dzieci. Podkreśliła, że po rozwodzie nie stworzyła nowego związku.
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznał jednak, że preferencja może przysługiwać tylko jednemu z rodziców. Stwierdził, że w świetle art. 6 ust. 4 ustawy o PIT osobą samotnie wychowującą dzieci może być rozwódka, która wychowuje dzieci bez wsparcia drugiego z rodziców. W tej sprawie natomiast w wyniku orzeczenia sądu zarówno matka, jak i ojciec aktywnie współuczestniczą w wychowaniu potomstwa. Mimo że nie mieszkają ze sobą, nie można stwierdzić, że tylko kobieta wychowuje dzieci – stwierdził organ.
Uznał więc, że ani ona, ani ojciec, nie mogą skorzystać z preferencji w PIT. Naprzemienne przebywanie dziecka raz u jednego, raz u drugiego z rodziców oznacza, że dziecko wychowywane jest wspólnie przez oboje rodziców – stwierdził dyrektor KIS.
Nie zgodził się z tym Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu. Orzekł, że zarówno matka, jak i ojciec mogą się rozliczyć jako osoby samotnie wychowujące dziecko, jeżeli tylko spełniają pozostałe kryteria określone w art. 6 ust. 4 ustawy o PIT.
O wspólnym wychowaniu dziecka nie świadczy powierzenie władzy rodzicielskiej wspólnie obojgu małżonkom – stwierdził WSA.
Zdaniem sądu brzmienie art. 6 ust. 4 ustawy o PIT nie pozwala przyjąć, iż status osoby samotnie wychowującej dziecko może przysługiwać tylko jednemu z rodziców. Znaczenie ma co innego – samodzielne pokrywanie kosztów związanych z wychowaniem i utrzymaniem dziecka.
WSA zwrócił uwagę na to, że każde z rodziców zajmuje się dziećmi odrębnie, w wyznaczonym czasie, bez udziału drugiego z rodziców. Każde z nich zaspokaja życiowe potrzeby dzieci i je wychowuje.
Tak samo orzekł wcześniej NSA, w wyroku z 5 kwietnia 2017 r. (sygn. akt II FSK 573/15). Uznał, że status osoby samotnie wychowującej dzieci może mieć każdy z rodziców, o ile spełnia pozostałe kryteria określone w art. 6 ust. 4 ustawy o PIT.
Wyrok WSA jest nieprawomocny.
orzecznictwo
Wyrok WSA w Poznaniu z 28 sierpnia 2019 r., sygn. akt I SA/Po 347/19. www.serwisy.gazetaprawna.pl/orzeczenia
