Chodziło o kobietę, która przez pięć miesięcy pełniła funkcję prezesa zarządu spółki. Odchodząc, była przekonana, że zostawia firmę w dobrej kondycji finansowej – na rachunkach były pieniądze, a należności podatkowe i kontrahenci byli opłacani na bieżąco.
Problemy zaczęły się cztery lata później. Dyrektor urzędu kontroli skarbowej wydał decyzję, z której wynikało, że firma wystawiała puste faktury i powinna zapłacić podatek należny na podstawie art. 108 ust. 1 ustawy o VAT. Zgodnie z nim jeśli osoba prawna, jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej lub osoba fizyczna wystawi fakturę, w której wykaże kwotę podatku, jest obowiązana do jego zapłaty. Faktury te podpisywała była prezes zarządu. Fiskus uznał, że w sprawie spełnione zostały wszystkie okoliczności pozwalające na przeniesienie na nią odpowiedzialności. Stwierdził, że jej rola ograniczała się do bycia słupem.
Olbrzymie zatory płatnicze. Opóźnione faktury psują nastroje w firmach
Olbrzymie zatory płatnicze. Opóźnione faktury psują nastroje w firmach

Zobacz również
Podatniczka próbowała się bronić. Argumentowała, że nie można na nią przenieść odpowiedzialności, bo:
  • faktycznie nie zarządzała sprawami spółki, pełniąc jedynie funkcję słupa,
  • zaległości wyszły na jaw po czterech latach od jej odejścia, gdy nie miała już żadnej wiedzy o tym, co działo się w firmie.
Jej zdaniem fiskus chce zrobić z niej kozła ofiarnego, bo łatwiej mu ściągnąć podatek od Polki niż od zagranicznego prezesa, który piastował funkcję w dacie, gdy puste faktury wyszły na jaw (po kontroli UKS).
Fikcyjnych faktur coraz mniej
Fikcyjnych faktur coraz mniej

Zobacz również
Była prezes przegrała jednak w sądach administracyjnych. Zarówno WSA w Łodzi, jak i NSA uznały, że to ona musi zapłacić podatek z tytułu wystawienia przez spółkę pustych faktur. Sądy wskazały, że bez znaczenia jest to, iż zaległości w VAT zostały stwierdzone dopiero po czterech latach od ustąpienia kobiety z funkcji prezesa. Wskazały, że należności z tytułu wystawienia pustych faktur powstały z mocy prawa za jej kadencji. Uznały, że bez znaczenia jest to, że kobieta pełniła jedynie funkcję słupa. Podkreśliły, że art. 116 par. 2 ordynacji podatkowej stanowi o pełnieniu funkcji członka zarządu, a nie o faktycznym czy rzeczywistym prowadzeniu spraw spółki.

orzecznictwo

Wyrok NSA z 20 sierpnia 2019 r., sygn. akt II FSK 3011/17.