Subskrybuj nas na Youtube
Firma prowadzi hurtownię artykułów instalacyjno-sanitarnych. Pojedyncze modele określonych towarów handlowych, objętych ewidencją magazynową, przekazaliśmy na ekspozycję, która będzie zmieniana co trzy miesiące. Towary wystawione na ekspozycję mogą być przedmiotem sprzedaży (zazwyczaj po obniżonej cenie). Jak ująć w księgach rachunkowych przekazanie towarów na ekspozycję?
O tym, w jaki sposób ująć w księgach rachunkowych przekazanie towarów handlowych na ekspozycję, decyduje czas ekspozycji tych towarów oraz to, czy po zmianie przeznaczenia (z ekspozycji na zwykły towar handlowy) będą jeszcze mogły być przeznaczone do odsprzedaży.
Uwzględniając te kryteria, przekazanie towaru handlowego na ekspozycję może powodować różne skutki. Mianowicie przekazanie to może skutkować uznaniem towaru handlowego za środek trwały, o którym mowa w art. 3 ust. 1 pkt 15 ustawy o rachunkowości, co będzie miało miejsce w przypadku, gdy przewidywany okres używania towaru na ekspozycji byłby dłuższy niż rok. Jeżeli jednak towar przekazany na ekspozycję nie spełnia warunków do uznania go za środek trwały, np. ze względu na przewidywany okres ekspozycji nie dłuższy niż rok lub niską wartość początkową, to skutki tego przekazania należy odnieść w ciężar kosztów działalności operacyjnej jednostki. Tak będzie wtedy, gdy towar przekazany na ekspozycję może ulec zużyciu i po jej zakończeniu nie będzie mógł już być przeznaczony do dalszej odsprzedaży.
W sytuacji opisanej w pytaniu jest jednak inaczej. Towar handlowy został przekazany na ekspozycję trwającą krócej niż rok (zakłada się, że będzie trwała trzy miesiące), czyli przekazanie nie skutkuje uznaniem towaru za środek trwały. Poza tym jednostka zakłada, że po upływie okresu ekspozycji towar handlowy nie straci swoich podstawowych właściwości i będzie nadawał się do dalszej odsprzedaży (po obniżonej cenie). Tym samym w okresie ekspozycji nie nastąpi zużycie towaru. Dlatego w tych okolicznościach wskazane jest, aby towary handlowe przekazane na ekspozycję ująć jako przesunięcie międzymagazynowe zapisem: Wn konto 335 „Towary na ekspozycji” i Ma konto 330 „Towary w magazynie”.
Podstawa prawna
Art. 3 ust. 1 pkt 15 ustawy z 29 września 1994 r. o rachunkowości (t.j. Dz.U. z 2019 poz. 351).
Jak zaksięgować wydatek na firmowe logo
Jednostka zleciła opracowanie firmowego logo i otrzymała z tego tytułu fakturę na kwotę netto 3000 zł. W jaki sposób należy ująć ten wydatek w księgach rachunkowych firmy?
Sposób ujęcia zakupu firmowego logo zależy przede wszystkim od tego, czy wynagrodzenie należne usługodawcy obejmuje również przeniesienie autorskich praw majątkowych do tego logo, czy też nie.
W pierwszym przypadku, tzn. jeśli wynagrodzenie obejmuje także przekazanie autorskich praw majątkowych do logo, mamy do czynienia z wartościami niematerialnymi i prawnymi, o których mowa w art. 3 ust. 1 pkt 14 ustawy o rachunkowości. Zgodnie z tym przepisem za wartości niematerialne i prawne uznaje się nabyte przez jednostkę, zaliczane do aktywów trwałych, prawa majątkowe nadające się do gospodarczego wykorzystania, o przewidywanym okresie ekonomicznej użyteczności dłuższym niż rok, przeznaczone do używania na potrzeby jednostki. Do wartości tych zalicza się m.in. autorskie prawa majątkowe, prawa pokrewne, licencje, prawa do znaków towarowych.
W przypadku zakupu wartości niematerialnych i prawnych ich wartość początkową należy ustalić na podstawie art. 28 ust. 2 i ust. 8 ustawy o rachunkowości. Zasadniczo jest nią cena nabycia bez podlegającego odliczeniu VAT (jeśli jednostce przysługuje prawo do jego odliczenia). Na uznanie wydatku dla celów bilansowych za wartość niematerialną i prawną nie wpływa jej wartość początkowa. Jeżeli wartość nabytych przez jednostkę wartości niematerialnych i prawnych jest niska, to – w zależności od postanowień określonych przez jednostkę w zasadach (polityce) rachunkowości ‒ możliwe jest zastosowanie uproszczenia polegającego na:
- ujęciu zakupu w ewidencji wartości niematerialnych i prawnych oraz dokonywaniu zbiorczych odpisów dla grup wartości niematerialnych i prawnych zbliżonych rodzajem i przeznaczeniem lub dokonaniu jednorazowego odpisu ich wartości w ciężar kosztów (art. 33 ust. 1 w zw. z art. 32 ust. 6 ustawy o rachunkowości)
- lub odniesieniu zakupu bezpośrednio w koszty działalności operacyjnej jednostki (art. 4 ust. 4 ustawy o rachunkowości).
Zapisy w księgach rachunkowych związane z nabyciem wartości niematerialnych i prawnych w formie autorskiego prawa majątkowego do logo powinny być następujące. Fakturę nabycia autorskiego prawa majątkowego do logo ujmuje się następująco:
a) wartość netto:
- Wn konto 020 „Wartości niematerialne i prawne”,
- Ma konto 300 „Rozliczenie zakupu”,
b) podatek naliczony podlegający odliczeniu:
- Wn konto 221 „Podatek naliczony i jego rozliczenie”,
- Ma konto 300 „Rozliczenie zakupu”,
c) wartość brutto:
- Wn konto 300 „Rozliczenie zakupu”,
- Ma konto 210 „Rozrachunki z dostawcami”.
Może również wystąpić taka sytuacja, w której jednostka nabywa logo bez jednoczesnego przeniesienia praw majątkowych, co ma miejsce w przypadku, gdy zleceniodawca opracował logo, do którego nie przysługują mu żadne prawa majątkowe. W takim przypadku nabycie logo, obejmujące usługę jego opracowania, jest ujmowane w ciężar kosztów działalności operacyjnej jednostki jako usługi obce. Nabycie logo (bez nabycia praw majątkowych) będzie przebiegało następująco. Fakturę za opracowanie logo ujmuje się:
a) wartość netto:
- Wn konto 402 „Usługi obce”,
- Ma konto 300 „Rozliczenie zakupu”,
b) podatek naliczony podlegający odliczeniu:
- Wn konto 221 „Podatek naliczony i jego rozliczenie”,
- Ma konto 300 „Rozliczenie zakupu”,
c) wartość brutto:
- Wn konto 300 „Rozliczenie zakupu”,
- Ma konto 210 „Rozrachunki z dostawcami”.
Ten sam skutek wystąpi wtedy, gdy jednostka nabyła logo jako wartość niematerialną i prawną (z przeniesieniem praw majątkowych) o niskiej wartości początkowej i – na podstawie zasad (polityki) rachunkowości – zaliczyła zakup bezpośrednio w ciężar kosztów operacyjnych.
Podstawa prawna
Art. 3 ust. 1 pkt 14, art. 4 ust. 4, art. 28 ust. 2 i 8, art. 33 ust. 1 w zw. z art. 32 ust. 6 ustawy z 29 września 1994 r. o rachunkowości (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 351).
