Jeżeli umowa leasingu została zawarta przed 1 stycznia, ale po tej dacie doszło do jej cesji, to nowy korzystający nie może odjąć od przychodu rat powyżej 150 tys. zł – stwierdził dyrektor KIS.
Chodzi o przepisy obowiązujące od 2019 r. Ograniczyły one możliwość odliczania rat związanych z leasingiem samochodów osobowych. Obecnie leasingobiorcy mogą potrącić maksymalnie 150 tys. zł.
Zasadniczo nie dotyczy to umów zawartych przed 1 stycznia 2019 r. Do nich stosuje się dotychczasowe, korzystne przepisy, które pozwalały zaliczać do podatkowych kosztów całość rat, niezależnie od ich wartości.
Preferencję tę można jednak stracić, jeżeli zostaną wprowadzone zmiany w umowie – wynika to z art. 8 ust. 2 ustawy nowelizującej z 23 października 2018 r. (Dz.U. z 2018, poz. 2159). Zgodnie z tym przepisem do umów leasingu, najmu, dzierżawy oraz innych umów o podobnym charakterze dotyczących samochodu osobowego zawartych przed 1 stycznia 2019 r., zmienionych lub odnowionych po 31 grudnia 2018 r., stosuje się nowe przepisy.
W ustawach o PIT i CIT nie wskazano jednak, o jakie zmiany chodzi. O tym, jak interpretować ten przepis, pisaliśmy m.in. w artykule „Przy leasingu będzie można stosować stare zasady” (DGP nr 224/2018).
Stąd też wzięło się pytanie podatnika – komplementariusza spółki komandytowej, który chce jej przekazać leasingowane samochody. Sam zawarł umowy leasingowe przed 1 stycznia 2019 r. Rozważa teraz dwa scenariusze:
■ wniesienie do spółki komandytowej dodatkowego wkładu niepieniężnego w postaci przedsiębiorstwa, które ma m.in. umowy leasingu samochodów;
■ cesje umów leasingu na rzecz spółki komandytowej.
Podatnik sądził, że w obu przypadkach będzie można nadal stosować dotychczasowe, korzystne przepisy. Podkreślił, że wynikiem cesji umowy nie jest zmiana lub zawarcie nowej umowy, lecz kontynuacja dotychczasowej.
Nie zgodził się z tym dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej. Wyjaśnił, że zmiana umowy leasingu, która uniemożliwia skorzystanie z dotychczasowych preferencji, to taka, która ma lub może mieć istotny wpływ na skutki w podatku dochodowym (np. wpływa na wysokość kosztów uzyskania przychodów).
W konsekwencji tylko zmiana, która nie wywołuje takich skutków, nie będzie automatycznie oznaczała konieczności stosowania nowych przepisów do umów zawartych przed 1 stycznia 2019 r. – wyjaśnił organ.
Taki warunek, jak podkreślił dyrektor KIS, nie jest spełniony zarówno w przypadku cesji umów leasingu, jak i wniesienia tych umów w ramach aportu przedsiębiorstwa. Zmianie ulegnie bowiem strona umów, tj. w miejsce dotychczasowego korzystającego (pojawia się nowy podmiot (spółka). Nowy leasingobiorca nie może korzystać z ochrony praw nabytych do końca 2018 r., musi stosować nowe zasady – wyjaśnił dyrektor KIS.
opinia
Przeniesienie umowy nie jest żadnym nadużyciem
Bartosz Mazur doradca podatkowy i menedżer w Gekko Taxens
Może budzić wątpliwości, czy przepis przejściowy dotyczący zmian umów leasingu (art. 8 ust. 2 ustawy zmieniającej) powinien mieć zastosowanie do cesji umowy. Cesja nie powoduje bowiem żadnych zmian w sposobie jej rozliczania, nowy korzystający jest tylko kontynuatorem praw poprzednika. Art. 8 ust. 2 ustawy miał przeciwdziałać nadużywaniu ustawowych uprawnień, a cesja umowy nie jest żadnym nadużyciem. Wydaje się, że nie o taki skutek chodziło projektodawcom. Niestety, nie da się podważyć stanowiska dyrektora KIS na gruncie wykładni literalnej.
Szansą na zmianę tego niekorzystnego podejścia mogą być jeszcze objaśnienia podatkowe, nad którymi pracuje Ministerstwo Finansów.
Są one też potrzebne z tego powodu, że przepis przejściowy (art. 8 ust. 2 ustawy zmieniającej) nie wskazuje, o jakie zmiany umowy leasingu w nim chodzi. To powoduje liczne dywagacje. Ściśle literalna wykładnia przepisu powodowałaby, że nowe przepisy miałyby zastosowanie nawet po zmianie w umowie adresu do doręczeń. Oczywiście taki rezultat wykładni byłby absurdalny.
Również dyrektor KIS zdaje sobie z tego sprawę, ponieważ wskazał, że tylko zmiana, która ma lub może mieć istotny wpływ na skutki w podatku dochodowym, spowoduje konieczność stosowania nowych przepisów.
Interpretacja dyrektora KIS z 21 marca 0112-KDIL3-3.4011.435.2018.2.DS
