Dyrektor KIS musi rozważyć, czy darmowy alkohol w kasynie to reprezentacja czy zabieg stosowany po to, aby zachęcić klientów do hazardu – wynika z wyroku NSA.
Naczelny Sąd Administracyjny miał wątpliwości, czy głównym celem wydatków na poczęstunek jest reprezentacja, czy może – jak powiedział sędzia Jacek Brolik, uzasadniając wyrok – „doprowadzenie klienta do takiego stanu psychofizycznego, który będzie skłaniał do gry ze szkodą dla siebie samego”.
Sprawa wróciła więc do dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, który ma wezwać podatnika do doprecyzowania wniosku, aby charakter wydatków stał się bardziej klarowny.
Spór w tej sprawie toczyła z fiskusem spółka, która oferowała poczęstunek wybranym klientom, angażującym w grę znaczne sumy pieniędzy. Były to zarówno produkty spożywcze, jak i napoje alkoholowe. Spółka przekonywała, że celem tych wydatków jest zachęcenie graczy do pozostania w kasynie, bo doświadczenie uczy, że klient, który wyjdzie z kasyna, np. do restauracji, tego dnia już do niego nie wraca.
Uważała więc, że wydatki na poczęstunek bezpośrednio wpływają na wielkość jej przychodów, a przez to mogą być zaliczone do podatkowych kosztów.
Minister finansów uznał jednak, że poczęstunek to reprezentacja, która jest wyłączona z podatkowych kosztów (art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT). Dominującym celem jest bowiem stworzenie pozytywnego wizerunku kasyna wśród klientów – wynikało z interpretacji.
Do takiego samego wniosku doszedł WSA w Warszawie. Stwierdził, że związek wydatku na poczęstunek z przychodem jest tylko potencjalny, ponieważ klient po wydaniu posiłku nie ma obowiązku dalszej gry i może po prostu wyjść z kasyna. Sąd stwierdził też, że skoro spółka może za darmo zapewnić posiłek, to równie dobrze mogłaby go organizować za odpłatnością. Podkreślił, że klient, którego stać na zakłady, jest w stanie zapłacić także za posiłek i pozostać w kasynie, aby dalej kontynuować grę. Tym samym sąd uznał za niezasadny argument spółki, że jeżeli klient nie otrzyma darmowego posiłku, to wyjdzie z kasyna i tego dnia już nie wróci.
Zwrócił też uwagę na to, że wydatek na alkohol jest mocno związany z reprezentacją i budowaniem pozytywnego wizerunku firmy.
Spółka złożyła skargę kasacyjną od tego wyroku, ale NSA uchylił wyrok WSA i interpretację. Tym samym spraw wróciła do dyrektora KIS.

orzecznictwo

Wyrok NSA z 8 stycznia 2019 r., sygn. akt II FSK 3524/16.www.serwisy.gazetaprawna.pl/orzeczenia