Przed 2017 r. wynagrodzenie europejskich doradców również było objęte w Polsce podatkiem u źródła – orzekł NSA. Od roku nie budzi to już żadnych wątpliwości.
Obecnie ustawy o PIT i CIT nie pozostawiają żadnych wątpliwości, że podatnik, który kupił usługę za granicą, a płaci za nią z Polski, powinien co do zasady potrącić w naszym kraju podatek u źródła, niezależnie od miejsca zawarcia umowy i wykonania świadczenia. Jeżeli zagraniczny kontrahent przekaże polskiemu usługobiorcy swój certyfikat rezydencji, to podatek powinien być potrącony według stawki określonej w umowie o unikaniu podwójnego opodatkowania. Bez certyfikatu danina wynosi 20 proc.
Spór, który rozstrzygał NSA, dotyczył natomiast stanu prawnego sprzed 2017 r. Chodziło o radcę prawnego korzystającego z usług innych zagranicznych prawników. Przygotowywali oni dla niego opinie i projekty umów dotyczące przepisów obowiązujących w innych krajach. Występowali też za granicą w sprawach sądowych jego klientów.
Radca prawny uważał, że nie musi potrącać w Polsce podatku od wynagrodzenia zagranicznych prawników, bo – jak podkreślał – całość prac jest wykonywana poza Polską.
Innego zdania był dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie. Stwierdził, że jeśli usługa jest wykonywana za granicą, ale jej efekty są wykorzystywane na terytorium Polski i stąd wychodzi wynagrodzenie, to trzeba potrącić podatek u źródła.
Radca wygrał przed WSA w Warszawie. Sąd orzekł, że wypłata wynagrodzenia z Polski i wykorzystywanie efektów usługi na terytorium naszego kraju to za mało, by żądać tu podatku. Konieczne jest również, aby w chwili osiągania dochodu dany podmiot znajdował się w Polsce, bo tylko wtedy dochód jest osiągany „na terytorium RP”.
Inaczej orzekł Naczelny Sąd Administracyjny. Sędzia Wojciech Stachurski przywołał wyrok siedmiu sędziów NSA z 15 maja 2017 r. (sygn. akt I FSK 3587/14). Wynikało z niego, że usługi niematerialne wykonane za granicą są opodatkowane w Polsce, jeżeli wynagrodzenie za nie wypłacono z naszego kraju.
Sędzia przypomniał również niedawny wyrok NSA – z 3 października 2017 r. (sygn. akt II FSK 2790/16). Sąd wyjaśnił, że w przypadku usług niematerialnych miejsce ich wykonania nie jest tak istotne jak to, gdzie są one „konsumowane”.

Orzecznictwo

Wyrok NSA z 20 grudnia 2018 r., sygn. akt II FSK 3659/16.