Firma turystyczna, która podnajmuje cudze nieruchomości turystom i przy tej okazji świadczy im dodatkowe usługi, może rozliczyć podatek jedynie od marży. Nie może jednak zapłacić daniny według obniżonej stawki. Wyjaśnił to we wczorajszym wyroku Trybunał Sprawiedliwości UE.
Chodziło o spółkę, która najmowała od właścicieli domy w Niemczech, Austrii i we Włoszech, aby następnie udostępniać je turystom. Tacy turyści oprócz zakwaterowania mieli też zapewnione usługi prania i dostawy pieczywa. Firma uznała, że świadczy w ten sposób usługę turystyczną, i rozliczyła daninę od swojej marży według standardowej stawki VAT. Po pewnym czasie doszła jednak do wniosku, że miała prawo do stawki preferencyjnej, i próbowała skorygować rozliczenia.
Nie pozwolił na to niemiecki fiskus, który wskazał, że zgodnie z unijną dyrektywą VAT usługi turystyczne rozliczane w procedurze marży nie mogą korzystać z obniżonej stawki.
Sąd, do którego trafił spór, zdecydował się zadać pytanie Trybunałowi Sprawiedliwości UE. Zapytał, czy spółka ma prawo do rozliczania marży oraz czy może opłacać podatek według obniżonej stawki.
TSUE w odpowiedzi przypomniał swoje liczne wyroki, m.in. z 6 października 2005 r. (sygn. akt C-291/03) i z 12 listopada 1992 r. (sygn. akt C-163/91), z których wynika, że usługi zakwaterowania świadczone przez podatników z branży turystycznej mogą być objęte procedurą marży. Można ją stosować nawet wtedy, gdy podatnik świadczy przy tej okazji dodatkowe usługi.
Trybunał zgodził się za to z niemieckim fiskusem, że biuro podróży nie może płacić podatku według obniżonej stawki. Taka preferencja dotyczy jedynie usług, o których mowa w załączniku nr 3 do unijnej dyrektywy VAT – przypomniał TSUE i zwrócił uwagę, że nie ma w nim ani słowa o zakwaterowaniu w obiektach wypoczynkowych świadczonym przez firmy z branży turystycznej.
orzecznictwo
Wyrok TSUE z 19 grudnia 2018 r., sygn. akt C-552/17. www.serwisy.gazetaprawna.pl/ orzeczenia
