Przenośne baraki stawiane przez przedsiębiorców w trakcie wykonywania robót nie są budowlami związanymi z prowadzeniem działalności gospodarczej – orzekł WSA w Warszawie.
Spór o opodatkowanie kontenerów toczył warszawski Zakład Remontów i Konserwacji Dróg. We wniosku o interpretację poinformował, że w związku z robotami remontowymi stawia na terenie miasta przenośne kontenery: socjalne, sanitarne, szatniowe itp. Wątpliwości dotyczyły tego, czy będą one opodatkowane podatkiem od nieruchomości. Zakład uważał, że podatek nie jest należny. Podkreślał, że przedmiot opodatkowania musi wyraźnie wynikać z przepisów, a ustawa o podatkach i opłatach lokalnych do opodatkowania kontenerów się nie odnosi.
Innego zdania była prezydent Warszawy. Z wydanej przez nią interpretacji podatkowej wynikało, że kontenery znajdujące się w rękach przedsiębiorcy są budowlami związanymi z działalnością gospodarczą. Fiskus wyciągnął ten wniosek z przepisów prawa budowlanego (art. 3 pkt 3oraz 3 pkt 5). Przekonywał, że budowlą jest każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury.
Podatnik był innego zdania. Powoływał się na korzystne wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnego: z 26 stycznia 2017 r. (sygn. akt II FSK 3711/14) oraz z 15 marca 2016 r. (sygn. akt II FSK 84/14). Argumentem była też uchwała NSA o sygn. akt II FPS 11/13, z której wynika, że tymczasowy obiekt budowlany może zostać uznany za budowlę tylko wtedy, gdy został wymieniony w art. 3 pkt 3 prawa budowlanego.
Pełnomocnik prezydenta miasta przekonywał jednak, że definicja budowli obejmuje także kontenery. Są one przecież tymczasowymi obiektami budowlanymi, a te dzielą się na budynki, budowle i obiekty małej architektury. Skoro kontener nie jest ani tym pierwszym, ani ostatnim, to musi być budowlą – twierdził.
Stwierdził, że z uchwały NSA wcale nie wynika, że kontenery są wyłączone z opodatkowania. Powoływał się też na inny wyrok NSA, który potwierdził możliwość objęcia podatkiem od nieruchomości tymczasowych obiektów budowlanych (z 12 maja 2017 r., sygn. akt II FSK 950/15).
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie stwierdził, że problem jest kontrowersyjny. Sam zgodził się jednak z podatnikiem. Orzekł, że wykładnia fiskusa jest sprzeczna z uchwałą NSA, z której wynika, że za budowlę mogą być uznawane wyłącznie obiekty wymienione w art. 3 pkt 3 prawa budowlanego.
Wyrok jest nieprawomocny.
ORZECZNICTWO
Wyrok WSA w Warszawie z 17 sierpnia 2017 r., sygn. akt III SA/WA 2728/16.