Sprawa dotyczyła przedsiębiorcy z Lublina, który do końca 2013 r. prowadził działalność gospodarczą w garażu, który był częścią budynku mieszkalnego (miał jednak odrębną księgę wieczystą). Od 1 stycznia 2014 r. podatnik przeniósł jednak firmę pod inny adres, a tym samym przestał pracować w garażu. Spór sprowadzał się do tego, jaką stawką podatku od nieruchomości powinien objąć garaż.
Wymiana drzwi garażowych to też cel mieszkaniowy
Wymiana drzwi garażowych to też cel mieszkaniowy

Zobacz również
Prezydent miasta i samorządowe kolegium odwoławcze uznały, że jest on opodatkowany według stawki właściwej dla budynków związanych z prowadzeniem biznesu. Uważali, że skoro garaż jest wyodrębniony pod względem faktycznym i prawnym (oddzielna księga wieczysta), to nie można go traktować jako części budynku mieszkalnego. Nie można go również objąć stawką właściwą dla budynków pozostałych (znacznie niższą), ponieważ zgodnie z art. 1a ust. 1 pkt 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych budynki stanowiące własność (będące w posiadaniu) przedsiębiorcy są związane z działalnością.
Mężczyzna uważał natomiast, że skoro nie wykorzystuje już pomieszczenia do prowadzenia działalności, to powinien płacić niższy podatek – według stawki mieszkalnej albo dla budynków pozostałych.
Zgodził się z nim WSA w Lublinie, który uznał, że stawką właściwą dla budynków firmowych mogą być objęte m.in. budynki mieszkalne zajęte na prowadzenie działalności. Nie zmienia tego prawne wyodrębnienie garażu. Orzekł, że zastosowanie znajdzie więc stawka właściwa dla budynków pozostałych.
Innego zdania był NSA. Zwrócił uwagę, że art. 1a ust. 1 pkt 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych stanowi jasno, że budynki będące w posiadaniu przedsiębiorcy uważa się za związane z prowadzeniem działalności gospodarczej. – To, że skarżący prowadzi ją na innej ulicy, nie ma żadnego znaczenia – wyjaśnił sędzia Jacek Brolik. Zgodnie z przepisami wyłączenie budynków z działalności mogło (w 2014 r.) nastąpić jedynie w przypadku, gdy budynek nie mógł być wykorzystywany do biznesu ze względów technicznych (obecnie musi zostać wydana decyzja o rozbiórce przez nadzór budowlany – red.). Nie wystąpiły one jednak w tej sprawie.
Sąd wskazał też na uchwałę NSA z 27 lutego 2012 r. (sygn. akt II FPS 4/11), która stanowi, że nie można wyodrębnionego prawnie garażu opodatkować tak jak mieszkania. Dlatego mężczyzna musi opodatkować swój garaż według stawki właściwej dla działalności.
ORZECZNICTWO
Wyrok NSA z 19 lipca 2017 r., sygn. akt II FSK 1736/15. www.serwisy.gazetaprawna.pl/orzeczenia