Czy odszkodowanie za zniszczenie środka trwałego wykorzystywanego w firmie nieujętego w ewidencji środków trwałych stanowi przychód z działalności gospodarczej?
Zwolnione z podatku dochodowego od osób fizycznych są wymienione w art. 21 ustawy o PIT odszkodowania i zadośćuczynienia, których wysokość lub zasady ustalania wynikają z odrębnych przepisów, a także otrzymane na podstawie wyroku lub ugody sądowej, lub z tytułu ubezpieczeń majątkowych i osobowych. Wyjątek stanowią odszkodowania za szkody dotyczące składników majątku związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą. W konsekwencji, zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 12 ustawy o PIT, odszkodowania otrzymane w wyniku uszkodzenia, utraty lub zniszczenia składników mienia związanych z działalnością lub z prowadzeniem działów specjalnych produkcji rolnej stanowią przychód z działalności gospodarczej.
Zgodnie z utrwalonym w orzecznictwie stanowiskiem do składników majątku związanych z prowadzoną działalnością zaliczyć należy nie tylko środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne ujęte w prowadzonych przez podatnika ewidencjach, ale także te składniki mienia, których posiadanie wiąże się z wykonywaniem działalności gospodarczej. Przepisy nie wymagają, aby składniki te były bezpośrednio, w sposób ciągły wykorzystywane w działalności gospodarczej. Wystarczy istnienie związku z tą działalnością, który zachodzi m.in. poprzez zakup danego składnika w związku z prowadzeniem firmy.
W wyroku z 10 listopada 2011 r. (sygn. akt I SA/Kr 1594/11) WSA w Krakowie podkreślił, że o istnieniu związku składnika majątkowego z prowadzoną działalnością decyduje faktyczny sposób jego wykorzystania. Podatnik nie może wywodzić korzystnych dla siebie skutków podatkowych z tego, że nie wypełnił obowiązku związanego z wprowadzeniem składnika do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Dlatego odszkodowanie za zniszczenie środka trwałego wykorzystywanego w działalności, nieujętego w ewidencji środków trwałych, stanowi przychód.