Jednostka budżetowa w 2012 r. w ramach zawartej umowy na usługi telekomunikacyjne zakupiła telefony komórkowe. Z uwagi na to, że wkrótce upływa termin obowiązywania tej umowy, jednostka w 2015 r. zawrze nową umowę. Ma ona także przewidywać zakup telefonów komórkowych. Dlatego kierownik jednostki podjął decyzję o odsprzedaży służbowych telefonów komórkowych zakupionych w 2012 r. pracownikom, uznając je za nieprzydatne dla jednostki. Powstała jednak wątpliwość, po jakiej cenie w 2015 r. Telefony te w 2012 r. zostały zakupione po cenie 1,23 zł brutto. Jednostka odliczyła VAT przy zakupie telefonów. Jak dokonać wyceny zbędnych (używanych) telefonów komórkowych i jak ich sprzedaż ująć w księgach rachunkowych?
Elżbieta Gaździk główna księgowa samorządowej jednostki budżetowej / Dziennik Gazeta Prawna
Dziennik Gazeta Prawna
Odsprzedaż na rzecz pracowników używanego sprzętu, w tym telefonów komórkowych stanowiących własność pracodawcy, powinna nastąpić według ceny rynkowej obejmującej zużycie, ustalonej na moment odsprzedaży. Na takie stwierdzenie pozwala interpretacja art. 32 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, z której wynika, że w przypadku gdy między nabywcą a dokonującym dostawy towarów istnieje związek między innymi wynikający ze stosunku pracy, to sprzedający ma obowiązek ustalić cenę z tytułu dostawy towarów na poziomie ceny rynkowej możliwej do uzyskania na moment odsprzedaży. Oznacza to, że pracodawca, dokonując sprzedaży telefonów komórkowych pracownikom, powinien ustalić cenę sprzedaży na poziomie ceny rynkowej ustalonej na moment odsprzedaży. Nie może to być na pewno cena, za jaką jednostka zakupiła te telefony od operatora telekomunikacyjnego.
Sprzedaż składników majątkowych, jako operacja gospodarcza niezwiązana bezpośrednio z podstawową działalnością jednostki, podlega ewidencji na koncie 760 Pozostałe przychody operacyjne. Uzyskane w wyniku tej sprzedaży środki finansowe będą stanowiły dochód budżetowy.
A zatem uwzględniając zasady określone w załączniku nr 3 do rozporządzenia ministra finansów z 5 lipca 2010 r. w sprawie szczególnych zasad rachunkowości oraz planów kont dla budżetu państwa, budżetów jednostek samorządu terytorialnego, jednostek budżetowych, samorządowych zakładów budżetowych, państwowych funduszy celowych oraz państwowych jednostek budżetowych mających siedzibę poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej, ewidencja związana ze sprzedażą telefonów komórkowych powinna przebiegać w sposób przedstawiony na schemacie.
Ewidencja księgowa:
Objaśnienia do schematu:
1. FK – faktura z tytułu sprzedaży telefonów komórkowych na rzecz pracowników:
strona Wn konta 234 – Pozostałe rozrachunki z pracownikami – kwota brutto,
strona Ma konta 225 – Rozrachunki z budżetem – VAT,
strona Ma konta 760 – Pozostałe przychody operacyjne – kwota netto;
2. WB – wpływ na rachunek bankowy jednostki (subkonto dochodów) środków stanowiących zapłatę przez pracownika za telefon komórkowy będący przedmiotem sprzedaży zgodnie z fakturą z pkt 1:
strona Wn konta 130 – Rachunek bieżący jednostki (kwota netto par. 087 i odrębnie podatek VAT),
strona Ma konta 234 – Pozostałe rozrachunki z pracownikami – kwota brutto.
Podstawa prawna
Art. 32 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. nr 177, poz. 1054 ze zm.). Załącznik nr 3 do rozporządzenia ministra finansów z 2 marca 2010 r. w sprawie szczegółowej klasyfikacji dochodów, wydatków, przychodów i rozchodów oraz środków pochodzących ze źródeł zagranicznych (t.j. Dz.U. z 2014 r. poz. 1053 ze zm.). Załącznik nr 3 do rozporządzenia ministra finansów z 5 lipca 2010 r. w sprawie szczególnych zasad rachunkowości oraz planów kont dla budżetu państwa, budżetów jednostek samorządu terytorialnego, jednostek budżetowych, samorządowych zakładów budżetowych, państwowych funduszy celowych oraz państwowych jednostek budżetowych mających siedzibę poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej (t.j. Dz.U. z 2013 r. poz. 289).