Po przekroczeniu limitu przewidzianego dla 50-proc.kosztów uzyskania przychodu twórca nie ma prawa do kosztów w wysokości 20-proc. – orzekł WSA w Warszawie.

Sprawa dotyczyła podatniczki, która na podstawie umowy o dzieło pisała scenariusze odcinków serialu telewizyjnego, a autorskie prawa majątkowe do nich przenosiła na zamawiającego (producenta telewizyjnego). Przysługiwały jej 50-proc. koszty uzyskania przychodu. Zgodnie jednak z art. 22 ust. 9a ustawy o PIT łączne 50-proc. koszty nie mogą przekroczyć kwoty 42 764 zł (połowa górnej granicy pierwszego przydziału w skali podatkowej).
Kobieta spytała izbę skarbową, czy w związku z tym po przekroczeniu tej kwoty będzie miała prawo do kosztów w wysokości 20-proc. przychodu. Czyli takich, jakie są przewidziane dla umów-zleceń. Twierdziła, że jak każdy inny podatnik niebędący twórcą, ona również ma prawo, po przekroczeniu limitu przewidzianego dla kosztów 50-proc., do uwzględnienia kosztów 20-proc.
Izba odpowiedziała, że jest to niemożliwe, bo – jak stwierdziła – źródłem uzyskania przychodów nadal będą u podatniczki prawa majątkowe. Przypomniała, że zgodnie z art. 18 ustawy o PIT za przychód z praw majątkowych uważa się w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych, w tym również z odpłatnego ich zbycia. Stosuje się do nich koszty 50-proc., a nie 20-proc. Te ostatnie mają zastosowanie tylko do przychodów określonych w art. 13 pkt 2, 4, 6 i 8 ustawy o PIT – wyjaśniła izba.
Podatniczka się z tym nie zgodziła się i złożyła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego. Na rozprawie jej pełnomocnik twierdził, że źródłem przychodu podatniczki nie są prawa majątkowe, tylko działalność osobista, dla której ustawa o PIT przewiduje koszty 20-proc.
Sąd w całości jednak poparł interpretację izby skarbowej. Zgodził się, że dla klasyfikacji praw twórczych nie ma znaczenia forma stosunku prawnego. WSA nie miał wątpliwości, że w tej sprawie mamy do czynienia z uzyskiwaniem przychodu z praw majątkowych.
Wyrok nie jest prawomocny.
ORZECZNICTWO
Wyrok WSA w Warszawie z 11 lipca 2014 r., sygn. akt III SA/Wa 78/14