Właściciele gruntów, budynków i budowli związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej muszą co miesiąc płacić raty podatku od nieruchomości, ustalane zgodnie ze stawkami ustalonymi przez radę gminy lub miasta. Z kolei organy te muszą brać pod uwagę górne granice stawek określone przez ministra finansów na dany rok. Najwyższe stawki są zawsze ustalane dla nieruchomości związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej. Wynika to z zasady określonej w ustawie o podatkach i opłatach lokalnych (t.j. Dz.U. z 2010 r. nr 95, poz. 613 z późn. zm.), zgodnie z którą obowiązek podatkowy jest związany z posiadaniem nieruchomości. Zgodnie natomiast z art. 1a ust. 1 pkt 3 tej ustawy, grunty, budynki i budowle związane z prowadzeniem działalności gospodarczej to grunty, budynki i budowle będące w posiadaniu przedsiębiorcy lub innego podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą, z wyjątkiem budynków mieszkalnych oraz gruntów związanych z tymi budynkami, a także gruntów pod jeziorami, chyba że przedmiot opodatkowania nie jest i nie może być wykorzystywany do prowadzenia tej działalności ze względów technicznych.
Jak tłumaczy dr Mariusz Popławski z Katedry Prawa Podatkowego Uniwersytetu w Białymstoku oraz członek zespołu eksperckiego do spraw lokalnego prawa podatkowego, przepisy ustawy o podatkach i opłatach lokalnych nie przewidują zwolnienia z opodatkowania nieruchomości w sytuacji, gdy przedsiębiorca zawiesił działalność gospodarczą. Ekspert dodaje, że jeśli po zawieszeniu nieruchomości dalej są w posiadaniu przedsiębiorcy, to będzie on musiał zapłacić podatek od nieruchomości.
Przepisy nie przewidują też możliwości obniżenia stawek w okresie zawieszenia. Takie projekty pojawiały się (ostatnio przy okazji uchwalania ustawy deregulacyjnej), ale dotychczas nie udało się ich uchwalić przez Sejm.
● Od gruntów – 0,84 zł za 1 mkw. powierzchni
● Od budynków – 21,94 zł za 1 mkw. powierzchni użytkowej
● Od budowli – 2 proc. od wartości