Uchwalając preferencje w podatku od nieruchomości dla firm, rada miasta musi uwzględniać przepisy wspólnotowe dotyczące pomocy regionalnej i de minimis. Może też wymagać od podatników dokumentów, które pozwolą im skorzystać z preferencji.
Kraków przedstawił projekt uchwały w sprawie stawek na 2012 r., w których zróżnicował poziom obciążeń podatkowych w zależności od rodzaju prowadzonej działalności. Podstawowa stawka dla gruntów związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej ma wynieść w mieście 0,77 zł za 1 mkw. powierzchni użytkowej. Ale w przypadku obszarów, na których rozpoczęto proces inwestycyjny, stawka wyniesie 0,34 zł. Taka sama stawka będzie miała zastosowanie do gruntów zajętych na prowadzenie działalności w zakresie produkcji wyrobów piekarniczych, cukierniczych i mięsnych. Preferencyjne stawki dotyczą również innych dziedzin działalności.
Miasto wskazało, że różnica między stawką podstawową i stawką preferencyjną jest pomocą de minimis, której zasady wynikają z przepisów wspólnotowych. Aby skorzystać z takich preferencyjnych stawek, przedsiębiorca musi spełnić warunki określone w załączniku do uchwały rady miasta, m.in. przedłożyć wraz z deklaracją na podatek od nieruchomości lub informacją na podatek od nieruchomości zaświadczenia o otrzymanej pomocy de minimis. Wartość tej pomocy nie może przekroczyć kwoty stanowiącej 200 tys. euro w okresie dwóch lat.
Adam Hellwig, doradca podatkowy w PwC, przyznaje, że rady miast mogą uchwalić pewne preferencje podatkowe (o charakterze przedmiotowym, w tym mogą różnicować stawki podatkowe w zależności od przedmiotu opodatkowania). Rada musi jednak określić warunki skorzystania z preferencji.
– Rady muszą jednak udzielać tych preferencji w zgodzie z przepisami o pomocy publicznej, w tym z przepisami o pomocy de minimis – mówi Adam Hellwig.
A zatem projekt uchwały przygotowanej przez Kraków spełnia wymogi i przedsiębiorcy będą musieli się do nich zastosować.
