Przedsiębiorca, który popełnił wykroczenie lub przestępstwo skarbowe, może dobrowolnie poddać się odpowiedzialności. Takie rozwiązanie przewiduje art. 17 par. 1 kodeksu karnego skarbowego.
Sąd może udzielić zezwolenia na dobrowolne poddanie się odpowiedzialności, jeżeli wina sprawcy i okoliczności popełnienia przestępstwa skarbowego lub wykroczenia skarbowego nie budzą wątpliwości. Przedsiębiorca, który chce skorzystać z takiej możliwości, musi ponadto:
● zapłacić w całości wymagalną należność publicznoprawną, jeżeli w związku z przestępstwem skarbowym lub wykroczeniem skarbowym nastąpiło uszczuplenie tej należności,
● zapłacić kwotę odpowiadającą co najmniej najniższej karze grzywny grożącej za dany czyn,
● wyrazić zgodę na przepadek przedmiotów co najmniej w takim zakresie, w jakim ten przepadek jest obowiązkowy, a jeśli nie można złożyć tych przedmiotów, powinien uiścić ich równowartość pieniężną,
● ponieść co najmniej zryczałtowaną równowartość kosztów postępowania.
Z dobrowolnego poddania się odpowiedzialności nie można skorzystać, jeśli przestępstwo skarbowe zagrożone jest karą ograniczenia wolności albo karą pozbawienia wolności lub gdy przestępstwo skarbowe zagrożone tylko karą grzywny popełniono w warunkach określonych w art. 37 par. 1 (m.in. jeżeli sprawca popełnia umyślnie przestępstwo skarbowe, powodując uszczuplenie należności publicznoprawnej dużej wartości; uczynił sobie z popełniania przestępstw skarbowych stałe źródło dochodu; popełnia przestępstwo skarbowe, działając w zorganizowanej grupie lub używając przemocy) lub art. 38 par. 2 (zastosowanie nadzwyczajnego obostrzenia kary). Z możliwości dobrowolnego poddania się karze nie można też skorzystać, gdy zgłoszono interwencję co do przedmiotu podlegającego przepadkowi, chyba że zostanie ona cofnięta do czasu wniesienia aktu oskarżenia do sądu.
Sąd, udzielając zezwolenia na dobrowolne poddanie się odpowiedzialności, orzeka tytułem kary grzywny kwotę zapłaconą przez sprawcę, natomiast przepadek przedmiotów tylko w takich granicach, w jakich sprawca wyraził na to zgodę, a w razie niemożności ich złożenia – uiścił ich równowartość pieniężną.
Warto dodać, że prawomocny wyrok o zezwoleniu na dobrowolne poddanie się odpowiedzialności nie podlega wpisowi do Krajowego Rejestru Karnego, natomiast zapłata określonej kwoty tytułem kary grzywny za przestępstwo skarbowe w drodze dobrowolnego poddania się odpowiedzialności nie stanowi przesłanki recydywy skarbowej.
Wysokość zryczałtowanych kosztów postępowania związanych ze zgłoszeniem wniosku o zezwolenie na dobrowolne poddanie się odpowiedzialności w sprawie o przestępstwo skarbowe wynosi 1/10 minimalnego wynagrodzenia, a w sprawie o wykroczenie skarbowe wynosi 1/12 minimalnego wynagrodzenia ustalonego na podstawie odrębnych przepisów, obowiązującego w czasie złożenia tego wniosku. Kwoty te należy zaokrąglić w dół do pełnych złotych.
Podstawa prawna
Ustawa z 10 września 1999 r. – Kodeks karny skarbowy (t.j. Dz.U. z 2007 r. nr 11, poz. 765 z późn. zm.).
Rozporządzenie ministra sprawiedliwości 8 grudnia 2005 r. w sprawie wysokości zryczałtowanych kosztów postępowania związanych ze zgłoszeniem wniosku o zezwolenie na dobrowolne poddanie się odpowiedzialności w sprawach o przestępstwa skarbowe i wykroczenia skarbowe (Dz.U. nr 244, poz. 2074).