Usługi medyczne i transportu medycznego są zwolnione z VAT, nawet jeśli są świadczone przez zagraniczne podmioty – orzekł WSA w Warszawie w dwóch wyrokach.
Sprawa dotyczyła spółki, która chciała zawrzeć umowy z ubezpieczycielami o świadczenie usług assistance medycznego, transportu medycznego oraz obsługę pakietów medycznych. Pakiety miały dotyczyć opieki medycznej, a assistance – organizowania pomocy osobom, które ulegną wypadkowi (np. na nartach) lub nagle zachorują.
Spółka miała kupować wszystkie te usługi we własnym imieniu, ale na rzecz ubezpieczonego. Następnie refakturowałaby koszty na ubezpieczyciela.
Usługi miały być świadczone zarówno w kraju, jak i za granicą przez podmioty lecznicze, lekarzy, pielęgniarki, położne, psychologów itp. Podmioty krajowe spełniałyby wymogi ustawy o działalności leczniczej (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 1638 ze zm.), ale zagraniczne nie.
Spółka uważała jednak, że nie ma znaczenia, czy będzie kupować usługi od podmiotów krajowych, czy zagranicznych. Sądziła, że zwolnione z VAT będą zarówno nabywane i refakturowane usługi medyczne (na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy o VAT), jak i transport sanitarny (art. 43 ust. 1 pkt 20).
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej był innego zdania. Stwierdził, że usługi assistance medycznego i transportu są zwolnione z VAT, tylko jeśli są świadczone przez podmioty krajowe, spełniające warunki wskazane w art. 4 ust. 1 ustawy o działalności leczniczej, oraz są świadczone w ramach zawodów lekarza, pielęgniarki, położnej, psychologa itp.
Jeśli spółka będzie kupowała usługi od podmiotów zagranicznych i je odsprzedawała, to nie będą one objęte zwolnieniem – stwierdził dyrektor KIS.
Interpretację tę uchylił Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie. Sędzia Tomasz Sałek wyjaśnił, że polskie przepisy są odzwierciedleniem art. 132 dyrektywy VAT. Celem zwolnienia przewidzianego w dyrektywie jest zwiększenie dostępności określonych świadczeń dla obywateli, w tym do świadczeń z zakresu opieki medycznej.
– Opodatkowanie usług medycznych i transportu sanitarnego, jak chciał organ, byłoby więc sprzeczne z celem dyrektywy. Prowadziłoby do tego, że dostęp do usług byłby ograniczony ze względu na konieczność dodania VAT do ceny usług – powiedział sędzia Sałek.
Zwrócił też uwagę na brak w art. 43 ust. 1 pkt 18 i 20 ustawy o VAT odwołania do przepisów krajowych. – To oznacza, że usługi medyczne i transportu sanitarnego świadczone przez zagraniczne podmioty medyczne też są zwolnione z podatku – wyjaśnił sędzia.
Oba wyroki są nieprawomocne.
Wyroki WSA w Warszawie z 19 października 2018 r., sygn. akt III SA/Wa 4141/17 oraz III SA/Wa 176/18.