Jak rozliczyć import usług pośrednictwa w rezerwacji noclegów u podatnika niezarejestrowanego? Jaką stawkę VAT zastosować do opłat pobieranych od uczestników maratonów rowerowych? Czy do paragonu zawierającego numer NIP nabywcy do wartości 450 zł wystawiamy fakturę na żądanie nabywcy? W jaki sposób odliczyć VAT od wydatków na quada? Do której grupy podatkowej zalicza się osobę dziedziczącą po zmarłym wnuczku siostry mamy?
Osoba fizyczna niezarejestrowana jako czynny podatnik VAT wynajmuje dwa apartamenty. Osoba ta otrzymuje faktury za pośrednictwo od booking.com. Czy powinna rozliczać VAT na podstawie tych faktur?
Na gruncie VAT obowiązuje szersza niż na gruncie innych przepisów definicja działalności gospodarczej (zob. art. 15 ust. 2 ustawy o VAT). W konsekwencji działalnością gospodarczą w rozumieniu VAT jest nawet wynajmowanie i wydzierżawianie przez osoby fizyczne składników majątku prywatnego (interpretacja indywidualna dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 9 listopada 2017 r., nr 0112-KDIL2-3.4012.397.2017.2.ZD). Powoduje to, że z tytułu wynajmu przedmiotowych apartamentów osoba fizyczna, o której mowa w.w., jest podatnikiem VAT (korzystającym zapewne z tzw. zwolnienia podmiotowego).
Mając to na uwadze, wyjaśnić należy, że niekiedy w związku z nabywaniem usług przez podatników VAT dochodzi do tzw. importu usług. Ustawodawca importem usług nazywa sytuację, w której dochodzi do świadczenia usług, z tytułu których podatnikiem jest usługobiorca (zob. art. 2 pkt 9 ustawy o VAT), a więc gdy podatnik posiadający siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium kraju nabywa usługi od podatnika nieposiadającego siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski (zob. art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT). Aby wystąpił import usług, miejsce świadczenia usługi nabywanej przez podatnika od podatnika zagranicznego musi znajdować się na terytorium Polski (tylko bowiem wówczas dochodzi do świadczenia podlegającej opodatkowaniu w Polsce usługi – zob. art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT).
W świetle powyższego warunki wystąpienia importu usług są w przedstawionej sytuacji spełnione, tj. podatnik posiadający siedzibę działalności gospodarczej na terytorium kraju nabywa odpłatne usługi pośrednictwa w rezerwacji noclegów, których miejsce świadczenia znajduje się na terytorium Polski (na podstawie art. 28b ust. 1 ustawy o VAT), od zagranicznego podatnika nieposiadającego stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski. Powoduje to, że nabywanie przedmiotowych usług pośrednictwa stanowi dla podatnika, o którym mowa, import usług. Warto przypomnieć, że art. 28b ust. 1 ustawy o VAT stanowi, że miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej.
W celu rozliczania importu usług, o którym mowa, podatnik ten jest obowiązany – w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy – składać deklaracje VAT-9M (zob. art. 99 ust. 9 ustawy o VAT). W tym dokumencie powinien być wykazany podatek VAT z tytułu importu usług obliczony według stawki 23 proc. (stawki właściwej w Polsce dla usług pośrednictwa w rezerwacji noclegów). Uwaga! Od 1 lipca zaczęło obowiązywać rozporządzenie ministra finansów z 18 kwietnia 2018 r. w sprawie wzorów deklaracji dla podatku od towarów i usług (Dz.U. 2018 poz. 856). Nowe wersje druków VAT-9M, VAT-7 i VAT-8 wprowadzone tym rozporządzeniem trzeba stosować już do rozliczenia miesiąca lipca 2018 r. Z kolei nowy druk VAT-7K stosować należy począwszy od rozliczenia za trzeci kwartał 2018 r.
Podstawa prawna:
Art. 2 pkt 9, art. 5 ust. 1 pkt 1, art. 15 ust. 2, art. 17 ust. 1 pkt 4, art. 28b ust. 1 oraz art. 99 ust. 9 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 1221 ze zm.).
Stowarzyszenie (podatnik VAT czynny) organizuje maratony rowerowe i biegi. Warunkiem uczestnictwa w poszczególnych wyścigach jest zgłoszenie się oraz dokonanie opłaty startowej wraz z wykupieniem numeru startowego z chipem. Zawodnicy przy uiszczaniu opłaty startowej za start w pierwszym wyścigu muszą jednocześnie dodatkowo uiścić jednorazową opłatę za wydanie numeru startowego. W ramach opłaty za udział w maratonie uczestnicy otrzymują pakiet startowy obejmujący różnego rodzaju gadżety reklamowe sponsorów cyklu (np. koszulka, drobne akcesoria rowerowe), informacyjne (np. foldery, kupon na posiłek regeneracyjny) lub inne. Na trasie wyścigu dostępne są także stanowiska z napojami, świeżymi i suszonymi owocami oraz z ciastkami. Ponadto każda osoba, która ukończy wyścig, otrzymuje pamiątkowy medal, a dla najlepszych uczestników wyścigów w poszczególnych kategoriach przewidziane są nagrody. Jaką stawkę VAT powinno zastosować stowarzyszenie do opłat pobieranych od uczestników maratonów rowerowych i biegów?
Świadczone przez stowarzyszenie usługi – polegające na umożliwieniu udziału w maratonie rowerowym lub biegu, za które w ramach wnoszonych opłat startowych uczestnicy otrzymują ww. świadczenia ze strony organizatora – należy uznać za usługi złożone. W tej sytuacji usługę zasadniczą stanowi wstęp na daną imprezę sportową/rekreacyjną, a pozostałe usługi są usługami pomocniczymi.
Organy podatkowe przyjmują, iż świadczone przez stowarzyszenia usługi polegające na umożliwieniu udziału w maratonie rowerowym lub biegu, za które pobierane są opłaty od uczestników, stanowią usługę wstępu na imprezy sportowe/rekreacyjne. W związku z tym, na podstawie art. 41 ust. 2 w powiązaniu z art. 146a pkt 2 ustawy o VAT oraz w związku z poz. 185 i 186 załącznika nr 3 do ustawy o VAT, jest ona opodatkowana stawką 8 proc. Tu warto zapoznać się z interpretacją indywidualną dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 2 maja 2018 r., nr 0112-KDIL4.4012.111.2018.1.HW, a także interpretacją indywidualną dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 23 marca 2015 r. nr ITPP1/4512-21/15/EK.
Podstawa prawna:
Ustawa z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 1221 ze zm.).
Spółka stosuje kasy fiskalne pozwalające na umieszczenie na paragonie NIP-u nabywcy. W jednym przypadku klient indywidualny zażądał umieszczenia jego numeru NIP na paragonie, a po kilku dniach przyszedł i zażądał wystawienia faktury. Łączna wartość brutto paragonu wynosiła 243,04 zł. Czy do paragonu zawierającego NIP nabywcy do wartości 450 zł wystawiamy fakturę na żądanie nabywcy?
W przypadku klientów indywidualnych sprzedawca nie ma obowiązku dokumentowania sprzedaży fakturą, o ile nabywca tego nie zażąda w terminie trzech miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty (zob. art. 106b ustawy o VAT). W sytuacji zgłoszenia tego żądania powstaje obowiązek wystawienia faktury.
Stosownie do art. 106h ust. 1 ustawy o VAT, w przypadku gdy faktura dotyczy sprzedaży zarejestrowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, do egzemplarza faktury pozostającego u podatnika dołącza się paragon dokumentujący tę sprzedaż. Przy czym tego przepisu nie stosuje się w przypadku, gdy paragon został uznany za fakturę wystawioną zgodnie z art. 106e ust. 5 pkt 3 ustawy o VAT (art. 106h ust. 4 ustawy o VAT), fakturę uproszczoną. Zgodnie bowiem z tym przepisem faktura może nie zawierać danych określonych w art. 106e ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT dotyczących nabywcy (tj. imienia i nazwiska lub nazwy nabywcy oraz jego adresu) i danych określonych w art. 106e ust. 1 pkt 8, 9 i 11-14 ustawy o VAT, o ile kwota należności ogółem nie przekracza kwoty 450 zł albo kwoty 100 euro (jeżeli kwota ta określona jest w euro) i pod warunkiem, że zawiera dane pozwalające określić dla poszczególnych stawek podatku kwotę podatku. W fakturze uproszczonej rolę identyfikatora nabywcy pełni numer, pod którym jest on zarejestrowany dla celów podatku.
Faktur uproszczonych nie stosuje się jednak w przypadku sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju i sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju, sprzedaży, dla której nie jest na fakturze podawany numer, o którym mowa w art. 106e ust. 1 pkt 5 ustawy o VAT, wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz w przypadku, o którym mowa w art. 106a pkt 2 lit. a ustawy o VAT (zob. art. 106e ust. 6 ustawy o VAT).
Na żądanie nabywcy paragon fiskalny powinien zawierać numer identyfikacji podatkowej nabywcy (NIP nabywcy) (zob. par. 8 ust. 1 pkt 17 rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących).
W analizowanej sprawie paragon zawiera numer NIP nabywcy, a kwota należności ogółem nie przekracza kwoty 450 zł, a zatem paragon stanowi tzw. fakturę uproszczoną i stosownie do art. 106h ust. 4 ustawy o VAT nie wystawia się zwyklej faktury, gdyż paragon pełni funkcje faktury.
Podstawa prawna:
Ustawa z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 1221 ze zm.).
Rozporządzenie ministra finansów z 14 marca 2013 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz.U. z 2013 r. poz. 363).
Na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej podatnik kupił quada. Czy od dotyczących go wydatków podatnik może odliczać VAT w całości, czy tylko w 50 proc.?
Na podstawie art. 86a ust. 1 ustawy o VAT kwota podatku naliczonego dotycząca wydatków związanych z pojazdami samochodowymi jest co do zasady ograniczona do 50 proc. (zob. art. 86a ust. 1 ustawy o VAT). Jak jednocześnie stanowi art. 2 pkt 34 ustawy o VAT, przez pojazdy samochodowe na gruncie ustawy o VAT rozumie się pojazdy samochodowe w świetle przepisów o ruchu drogowym o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony.
Mając to na uwadze, wyjaśnić należy, że na gruncie przepisów prawa o ruchu drogowym czterokołowce (quady) są często pojazdami samochodowymi (zob. art. 2 pkt 42b tej ustawy). Jest tak w przypadku czterokołowców, których konstrukcja umożliwia jazdę z prędkością przekraczającą 25 km/h (zob. art. 2 pkt 33 prawa o ruchu drogowym).
A zatem odpowiedź na pytanie zależy od tego, czy konstrukcja quada, o którym mowa, umożliwia jazdę z prędkością przekraczającą 25 km/h. Jeżeli tak, kwota podatku naliczonego od dotyczących go wydatków jest – co do zasady – ograniczona do 50 proc. (chyba że ograniczenie to nie ma zastosowania ze względu na sposób użytkowania pojazdu, prowadzenie ewidencji jego przebiegu oraz zgłoszenie informacją VAT-26). W przeciwnym razie kwota podatku naliczonego nie jest ograniczona do 50 proc., a więc VAT od dotyczących go wydatków podatnik może odliczać w całości.
Podstawa prawna:
Art. 2 pkt 34 oraz art. 86a ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 1221 ze zm.).
Art. 2 pkt 33 i 42b ustawy z 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 1260 ze zm.).
Otrzymałam spadek od syna ciotecznej siostry, tj. wnuka cioci. Do której grupy podatkowej (w podatku od spadków i darowizn) zalicza się osoba dziedzicząca po zmarłym wnuczku siostry mamy?
Wysokość podatku (od spadków i darowizn) ustala się w zależności od grupy podatkowej, do której zaliczony jest nabywca (art. 14 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn).
Zaliczenie do grupy podatkowej następuje według osobistego stosunku nabywcy do osoby, od której lub po której zostały nabyte rzeczy i prawa majątkowe (art. 14 ust. 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn).
Stosownie do art. 14 ust. 3 ustawy o podatku od spadków i darowizn do poszczególnych grup podatkowych zalicza się:
1) do grupy I – małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, zięcia, synową, rodzeństwo, ojczyma, macochę i teściów;
2) do grupy II – zstępnych rodzeństwa, rodzeństwo rodziców, zstępnych i małżonków pasierbów, małżonków rodzeństwa i rodzeństwo małżonków, małżonków rodzeństwa małżonków, małżonków innych zstępnych;
3) do grupy III – innych nabywców.
Za rodziców w rozumieniu ustawy uważa się również przysposabiających, a za zstępnych także przysposobionych i ich zstępnych (art. 14 ust. 4 ustawy o podatku od spadków i darowizn). Do II grupy podatkowej zaliczani są: zstępni rodzeństwa (np. siostrzeńcy, bratankowie i ich dzieci oraz wnuki i prawnuki), rodzeństwo rodziców (wujostwo, stryjostwo), zstępni i małżonkowie pasierbów, rodzeństwo małżonków (np. brat żony) oraz małżonkowie rodzeństwa (bratowe, szwagrowie), małżonkowie rodzeństwa małżonków (np. żona brata męża), małżonkowie innych zstępnych (żona wnuka/prawnuka, mąż wnuczki/prawnuczki).
Zatem syn ciotecznej siostry nie jest zstępnym rodzeństwa dla czytelniczki; jest on zstępnym rodzeństwa matki czytelniczki – jako wnuk siostry matki jest bowiem synem siostrzenicy matki czytelniczki. Dla czytelniczki zstępnym rodzeństwa byliby jej siostrzeńcy i bratankowie, tj. dzieci sióstr lub braci czytelniczki oraz ich dzieci i wnuki. To oznaczałoby, że nabycie po nich byłoby nabyciem od osób zaliczonych do II grupy podatkowej.
Należy zatem uznać, iż czytelniczka jest spadkobierczynią osoby zaliczonej do trzeciej grupy podatkowej. A zatem nabycie przez czytelniczkę spadku po zmarłym synu ciotecznej siostry podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn na zasadach określonych w przepisach ustawy o podatku od spadków i darowizn dla osób zaliczonych do III grupy podatkowej.
Zaprezentowane stanowisko podzielają organy podatkowe. Jako przykład można tu wskazać interpretację indywidualną dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej z 9 maja 2018 r., nr 0111-KDIB4.4015.51.2018.1.BD.
Podstawa prawna:
Ustawa z 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 644).