Zwolnieniu z VAT podlega dostawa towarów ściśle związanych z usługami o charakterze kulturalnym. Gdy sprzedaż sublicencji do praw autorskich nie jest związana wyłącznie i ściśle z usługami o takim charakterze, to zwolnienie nie przysługuje – orzekł WSA w Gdańsku.

Chodziło o art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy o VAT, zgodnie z którym zwolnione z podatku są usługi kulturalne świadczone m.in. przez podmioty uznane na podstawie odrębnych przepisów za instytucje o charakterze kulturalnym oraz dostawa towarów ściśle z tymi usługami związana.

Rozpatrzona przez gdański sąd sprawa dotyczyła fundacji, która nie prowadzi działalności gospodarczej, natomiast jest podmiotem uznawanym za instytucję o charakterze kulturalnym na podstawie ustawy z 6 kwietnia 1984 r. o fundacjach (Dz.U. z 2023 r. poz. 166). Swoje dochody uzyskuje ona ze sprzedaży sublicencji do praw autorskich znanego twórcy komiksów. Prawo w tym zakresie fundacja uzyskała na podstawie umowy zawartej ze spadkobierczynią twórcy.

Całość uzyskiwanych w ten sposób dochodów fundacja przeznacza na realizację swoich celów statutowych, w szczególności na utrzymanie galerii wystawienniczej, w której bezpłatnie są prezentowane oryginalne prace artysty – patrona fundacji – oraz na organizowanie wystaw i wydarzeń promujących jego twórczość.

Natomiast udzielane przez fundację sublicencje są wykorzystywane w różnych celach, np. stworzenia nowego utworu lub wyda\rzenia o charakterze kulturalnym, ale też wykorzystania fragmentów utworów autora na opakowaniach produktów handlowych, w aranżacji przestrzeni wydarzeń o charakterze komercyjnym, w reklamie i promocji produktów handlowych, wydarzeń komercyjnych.

Spór o zwolnienie

Fundacja uważała, że skoro jest podmiotem uznawanym za instytucję kulturalną, to świadczone przez nią usługi polegające na udzielaniu sublicencji na korzystanie z autorskich praw majątkowych powinny być zwolnione z VAT.

Nie zgodził się z nią dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej. W interpretacji z 30 stycznia 2024 r. (sygn. 0113-KDIPT1-2.4012. 709.2023.2.PRP) stwierdził, że usługi świadczone przez fundację nie wpisują się w definicję usług kulturalnych, przez co nie ma do nich zastosowania zwolnienie z podatku.

Wykorzystanie fragmentów utworów do promowania produktów handlowych, na opakowaniach, w reklamie to typowo komercyjne działania

Fiskus stwierdził, że choć celem fundacji jest promowanie twórczości artystycznej, to nie sposób uznać, że w ramach udzielania sublicencji do praw autorskich mamy wyłącznie do czynienia z upowszechnianiem dorobku i ochroną kultury. Działania fundacji sprowadzają się bowiem jedynie do komercyjnej sprzedaży sublicencji do praw autorskich, którymi dysponuje ona na mocy umowy ze spadkobierczynią twórcy. Nie służą one wyłącznie dla opracowań dzieł autora w celu stworzenia nowego utworu lub wydarzenia o charakterze kulturalnym. Służą również do wykorzystania fragmentów utworów autora na opakowaniach produktów handlowych, w aranżacji przestrzeni wydarzeń o charakterze komercyjnym oraz reklamie i promocji produktów handlowych wydarzeń komercyjnych – wyliczył fiskus.

Należy rozumieć ściśle

Stanowisko to zaakceptował Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku. Uzasadniając wyrok, sędzia Alicja Stępień wyjaśniła, że art. 43 ust. 1 pkt 33 lit. a ustawy o VAT nie daje żadnej możliwości rozszerzania zakresu usług zwolnionych z VAT. W treści tego przepisu – jak podkreśliła sędzia – zaakcentowano, że chodzi o dostawę towarów ściśle związanych z usługami o charakterze kulturalnym. Dyrektor KIS bazował na tym, co fundacja napisała we wniosku o wydanie interpretacji. A na tej podstawie nie sposób uznać – zdaniem sądu – że sprzedaż sublicencji jest wyłącznie i ściśle związana z usługami o charakterze kulturalnym.

WSA nie miał też żadnej wątpliwości, że wykorzystywanie fragmentów utworów do promocji produktów handlowych, na opakowaniach, w aranżacji przestrzeni, w reklamie to typowo komercyjne i zarobkowe działania. Dlatego w tym zakresie również stanowisko fiskusa jest prawidłowe – podsumował sąd.

Wyrok jest nieprawomocny. ©℗

Autor jest doradcą podatkowym

orzecznictwo