Jesteśmy spółką z o.o. W bliżej nieokreślonej przyszłości (być może jeszcze w tym roku) zamierzamy rozpocząć dokonywanie sprzedaży stanowiącej wewnątrzwspólnotową sprzedaż towarów na odległość. Chcielibyśmy skorzystać z unijnej procedury OSS. Kiedy powinniśmy dokonać zgłoszenia?
Od 1 lipca 2021 r. do przepisów VAT wprowadzona została m.in. procedura unijna dotycząca dostaw towarów oraz świadczenia niektórych usług, czyli tzw. unijna procedura OSS (z ang. One Stop Shop). W Polsce procedurę tę określają znowelizowane art. 130a-130d ustawy o VAT.
Warunkiem korzystania z unijnej procedury OSS jest złożenie zgłoszenia informującego o zamiarze skorzystania z tej procedury (zob. art. 130b ust. 1 ustawy o VAT). W przypadku podatników, dla których państwem identyfikacji ma być Polska, jest to zgłoszenie VIU-R.
Jak oznaczać w JPK usługi dostarczania internetu? [PORADNIA PODATKOWA]
Jak oznaczać w JPK usługi dostarczania internetu? [PORADNIA PODATKOWA]

Zobacz również
Co do zasady unijna procedura OSS ma zastosowanie począwszy od pierwszego dnia kwartału kalendarzowego następującego po kwartale dokonania zgłoszenia o zamiarze korzystania z tej procedury. Jednak w przypadku gdy pierwsza dostawa towarów lub świadczenie usług, które mają zostać objęte unijną procedurą OSS, ma miejsce przed tym dniem, unijną procedurę OSS stosuje się od dnia takiej dostawy lub świadczenia usług. Jest to jednak możliwe pod warunkiem, że podatnik poinformuje państwo członkowskie identyfikacji o rozpoczęciu swojej działalności, która ma być objęta unijną procedurą OSS, nie później niż 10. dnia miesiąca następującego po tej pierwszej dostawie towarów lub świadczeniu usług (zob. art. 57d ust. 1 rozporządzenia 282/2011).
Należy jednak wskazać, że zgłoszenie VIU-R może być przez podatników składane dowolnie wcześnie. Nie ma więc przeszkód, aby podatnicy dokonali takiego zgłoszenia, mimo że planują dokonywanie objętych tą procedurą czynności (np. wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość) dopiero w bliżej nieokreślonej przyszłości.
Uważam, że w tej sytuacji najlepiej byłoby, aby spółka już teraz dokonała zgłoszenia VIU-R. Jest to w świetle obowiązujących przepisów postępowanie jak najbardziej dopuszczalne, mimo że nie wiadomo jeszcze na pewno, kiedy spółka rozpocznie dokonywanie wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość.
Podstawa prawna
art. 130a–130d ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2021 r. poz. 685; ost.zm. Dz.U. z 2021 r. poz. 1626)
art. 57d ust. 1 rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz. UE z 2011 r. L 77, s. 1; ost.zm. Dz.Urz. UE z 2019 r. L 313, s. 14).
Dokonuję do Niemiec, Czech oraz Słowacji sprzedaży, która od 1 lipca 2021 r. stanowi wewnątrzwspólnotową sprzedaż towarów na odległość. Czy możliwa jest rezygnacja z opodatkowania w Polsce tylko sprzedaży do Niemiec?
Wewnątrzwspólnotowa sprzedaż towarów na odległość (WSTO) jest oTpodatkowana VAT albo w państwach członkowskich zakończenia wysyłki lub transportu towarów (zasada), albo w państwach członkowskich rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów (wyjątek od zasady mający zastosowanie, o ile spełnione są określone przepisami warunki). Jednocześnie przepisy umożliwiają podatnikom, u których WSTO jest opodatkowane w państwie członkowskim rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów, wybranie opodatkowania WSTO w państwach członkowskich zakończenia wysyłki lub transportu towarów (zob. art. 22a ust. 3 ustawy o VAT).
Do 30 czerwca 2021 r. wybór miejsca opodatkowania sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju (istniejącego wówczas odpowiednika WSTO) oraz rezygnacja z tego wyboru dotyczyły poszczególnych państw członkowskich z osobna. Z 1 lipca 2021 r. stan prawny w tym zakresie uległ zmianie, tj. obecnie wybór miejsca opodatkowania wewnątrzwspólnotowej sprzedaży towarów na odległość oraz rezygnacja z tego wyboru dotyczy wszystkich państw członkowskich. Jak czytamy w objaśnieniach podatkowych z 1 września 2021 r. w zakresie tzw. pakietu VAT e-commerce – wprowadzonego ustawą z 20 maja 2021 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw – „zgodnie z nowymi regulacjami wybór miejsca dostawy w przypadku WSTO odnosi się do wszystkich dostaw” oraz „rezygnacja z dokonanego wyboru miejsca dostawy w przypadku WSTO odnosi się do wszystkich dostaw”.
Powoduje to, że podatnik nie może zrezygnować z opodatkowania w Polsce tylko WSTO do Niemiec. Ewentualna rezygnacja z opodatkowania WSTO w Polsce dotyczyć będzie WSTO dokonywanych przez niego do wszystkich państw członkowskich.
Podstawa prawna
art. 22a ust. 3 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2021 r. poz. 685; ost.zm. Dz.U. z 2021 r. poz. 1626
Jestem przedsiębiorcą zarejestrowanym jako czynny podatnik VAT. Otrzymałem od kontrahenta fakturę z błędem w moim numerze NIP. Czy muszę skorygować ten błąd?
Przepisy o VAT przewidują dwa rodzaje dokumentów korygujących treść faktur. Są to wystawiane przez sprzedawców faktury korygujące oraz wystawiane przez nabywców noty korygującej.
Co prawda nie wszystkie błędy w treści faktur mogą być korygowane za pomocą not korygujących, jednak błędy w NIP nabywcy nie należą do błędów, w których przypadku wyłączona jest dopuszczalność korygowania za pomocą not korygujących (zob. art. 106k ust. 1 ustawy o VAT). W konsekwencji w przedstawionej sytuacji błąd w NIP nabywcy może być skorygowany:
  • przez sprzedawcę w drodze wystawienia faktury korygującej (na podstawie art. 106j ust. 1 pkt 5 ustawy o VAT), oraz
  • przez nabywcę w drodze wystawienia noty korygującej (zaakceptowanej przez sprzedawcę).
Należy jednak wskazać, że błąd w NIP-ie nabywcy należy – jeżeli nie towarzyszą mu inne błędy w oznaczeniu nabywcy – do tzw. błędów mniejszej wagi. W konsekwencji rezygnacja z korekty błędnego NIP nie wywołałoby w przedstawionej sytuacji żadnego szczególnego skutku (w szczególności nie spowoduje utraty prawa do odliczenia VAT na podstawie przedmiotowej faktury). W związku z tym uważam, że w istocie nabywca nie ma obowiązku, lecz prawo do skorygowania błędnego NIP lub zażądania od sprzedawcy skorygowania tego błędu.
Podstawa prawna
art. 106j ust. 1 pkt 5 oraz art. 106k ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2021 r. poz. 685; ost.zm. Dz.U. z 2021 r. poz. 1626)