Kiedy można odliczyć VAT z faktury korygującej in plus? Jak prawidłowo wskazać datę sprzedaży na fakturze? Czy sprzedaż gazu propan-butan trzeba oznaczać kodem GTU_02? Jak opodatkować zwrot kosztów szkolenia związanych ze świadczeniem usług budowlanych? W jaki sposób rozliczyć fakturę korygującą do faktury ze zwolnieniem z VAT? Jaka stawka VAT na oleje konopne z dodatkiem ekstraktu roślinnego oraz dla suszu konopnego z CBD?
W marcu podatnik otrzymał fakturę korygującą in plus wystawioną przez sprzedawcę w związku z zastosowaniem błędnej ceny na pierwotnej fakturze wystawionej w lutym. Czy w tej sytuacji odliczenia VAT z faktury korygującej podatnik może odliczyć już w ramach pliku JPK_V7M za luty czy dopiero w ramach pliku JPK_V7M za marzec 2021 r.?
W przypadku otrzymania faktury korygującej podwyższającej kwotę podatku naliczonego – niezależnie od przyczyny, z jakiej kwota podatku została podwyższona – nabywcom może przysługiwać prawo odliczenia podwyższonej kwoty podatku naliczonego. Przyjmuje się przy tym, że prawo takie powstaje na zasadach ogólnych wynikających z art. 86 ust. 10–13a ustawy o VAT. Jak czytamy w interpretacji indywidualnej dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 3 września 2019 r. (nr 0111-KDIB3-3.4012.246.2019.1.PJ), „z uwagi na to, że przepisy nie odwołują się do sytuacji korekty zwiększającej podstawę opodatkowania, a więc korekty in plus, zastosowanie w tym przypadku będą miały zasady ogólne wynikające z art. 86 ust. 10, 10b, 11 i 13”.
Najczęściej oznacza to, że nabywca może odliczyć podwyższone kwoty podatku naliczonego w okresie rozliczeniowym otrzymania faktury korygującej (na podstawie art. 86 ust. 10 w zw. z art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy o VAT) oraz w jednym z trzech kolejnych miesięcy (do końca 2020 r. były to dwa miesiące) lub w jednym z dwóch kolejnych kwartałów (na podstawie art. 86 ust. 11 ustawy o VAT). Późniejsze odliczanie podwyższonych kwot podatku naliczonego jest możliwe w drodze korekty deklaracji za okres rozliczeniowy powstania prawa do odliczenia (na podstawie art. 86 ust. 13 ustawy o VAT).
W przedstawionej sytuacji podatnik jest więc uprawniony do odliczenia dodatkowej kwoty podatku naliczonego w ramach pliku JPK_V7M za marzec 2021 r. (tj. za miesiąc otrzymania faktury korygującej in plus), jak również za kwiecień, maj lub czerwiec 2021 r. Późniejsze odliczenie dodatkowej kwoty będzie możliwe w drodze korekty pliku JPK_V7M przesłanego za marzec 2021 r.
Podstawa prawna
art. 86 ust. 10–13a ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 106; ost.zm. Dz.U. z 2020 r. poz. 2419)
Czy wystawiając fakturę, można jako datę sprzedaży wskazać tylko miesiąc i rok? Czy konieczne jest też wskazywanie również dnia? Jeżeli tak, to jaki dzień wskazać, jeżeli faktura dokumentuje usługi wykonywane w całym miesiącu?
Z art. 106e ust. 1 pkt 6 ustawy o VAT wynika, że faktura powinna zawierać datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi (względnie – w przypadku faktur zaliczkowych – datę otrzymania zapłaty), jeżeli taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury. Przy czym dopuszcza się stosowanie na fakturach nazwy „data sprzedaży” zamiast nazw: „data dokonania dostawy towarów”, „data zakończenia dostawy towarów” albo „data wykonania usługi” (zob. interpretację indywidualną dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 22 maja 2014 r., nr ILPP2/443-208/14-2/AD).
Należy wyjaśnić, że datą jest „numer dnia, miesiąc i rok określone dla każdej doby” (zob. przykładowo https://sjp.pwn.pl/slowniki/data). W konsekwencji wskazanie na fakturze jedynie miesiąca i roku sprzedaży (tj. dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi) nie jest wskazaniem daty sprzedaży. Zatem taki sposób oznaczania daty sprzedaży jest w mojej ocenie nieprawidłowy.
W przypadku faktur dokumentujących usługi wykonywane w całym miesiącu możliwe są dwa scenariusze. Pierwszy z nich ma zastosowanie, jeżeli na podstawie art. 19a ust. 3 ustawy o VAT usługi te uznaje się za wykonane z upływem każdego okresu – do którego odnoszą się te płatności lub rozliczenia – do momentu zakończenia świadczenia tej usługi. Wówczas na fakturach jako datę wykonania usługi (datę sprzedaży) należy wskazywać ostatni dzień danego miesiąca. Natomiast jeśli nie ma zastosowania art. 19a ust. 3 ustawy o VAT, to wówczas nie ma podstaw do wskazania jednej tylko daty wykonania usługi (daty sprzedaży) na fakturze. A zatem w tym drugim scenariuszu konieczne jest wskazanie na fakturze wszystkich dat wykonania usługi (dat sprzedaży), które dokumentuje faktura.
Podstawa prawna
art. 19a ust. 3, art. 106e ust. 1 pkt 6 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 106; ost.zm. Dz.U. z 2020 r. poz. 2419)
Podatnik zajmuje się sprzedażą butli z gazem propan-butan. Czy powinien stosować kod GTU_02?
Od 1 października 2020 r. istnieje obowiązek wykazywania w ewidencji VAT oznaczeń liczbowych od 01 do 13 dotyczących niektórych towarów i usług (zob. par. 10 ust. 3 rozporządzenia w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług). Analogiczne oznaczenia powinny być wykazywane w części ewidencyjnej nowego pliku JPK_VAT – poprzez zaznaczanie wartości „1” w polach GTU_01 – GTU_13.
W par. 10 ust. 3 rozporządzenia wymieniono m.in. towary, o których mowa w art. 103 ust. 5aa ustawy o VAT, a więc m.in. gaz płynny (LPG) (CN 2711 12, CN 2711 13, CN 2711 14 00, CN 2711 19 00). Do gazów tych należy klasyfikowany na gruncie CN w grupowaniu 2711 12 97 propan-butan. W konsekwencji wykazując w ewidencji VAT oraz w części ewidencyjnej nowego pliku JPK_VAT dokumentowaną fakturami sprzedaż gazu propan-butan, podatnik powinien stosować kod GTU_02.
Podstawa prawna
par. 10 ust. 3 rozporządzenia ministra finansów, inwestycji i rozwoju z 15 października 2019 r. w sprawie szczegółowego zakresu danych zawartych w deklaracjach podatkowych i w ewidencji w zakresie podatku od towarów i usług (Dz.U. poz. 1988; ost.zm. Dz.U. z 2020 r. poz. 2326)
art. 103 ust. 5aa ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 106; ost.zm. Dz.U. z 2020 r. poz. 2419)
Podatnik korzystający z opodatkowania w formie ryczałtu świadczy usługi budowlane. Zawarł on umowę o świadczenie takich usług przewidującą, że kontrahent zwróci mu koszty niezbędnego szkolenia. Jaką stawkę VAT oraz ryczałtu zastosować do zwrotu kosztów?
Podstawą opodatkowania VAT jest co do zasady wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej (zob. art. 29a ust. 1 ustawy o VAT). Przy czym podstawa opodatkowania obejmuje koszty dodatkowe pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy (zob. art. 29a ust. 6 pkt 2 ustawy o VAT). Powoduje to, że z punktu widzenia VAT koszt szkolenia, którym podatnik obciąży lub obciążył kontrahenta, stanowi element podstawy opodatkowania VAT usług budowlanych, jakie podatnik świadczyć będzie dla tego kontrahenta (a więc opodatkowanych stawką 8 proc. lub 23 proc.).
Podobnie ma się rzecz, jeżeli chodzi o skutki na gruncie przepisów ustawy o ryczałcie. Potwierdzają to w udzielanych wyjaśnieniach organy podatkowe, czego przykładem może być interpretacja indywidualna dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 9 października 2018 r. (nr 0114-KDIP3-1.4011.434.2018.1.EC. Czytamy w niej, że „otrzymanej należności (tj. zwrotu wydatków niezbędnych dla realizacji zleconych usług, w szczególności opłat drogowych poniesionych poza terytorium kraju oraz diet) nie można traktować w oderwaniu od świadczonej usługi. Jest ona wynagrodzeniem za usługę, w związku z czym stanowi przychód z działalności gospodarczej. W konsekwencji wskazana we wniosku należność w całości podlega opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych według stawki właściwej do opodatkowania przychodu uzyskanego ze świadczonej usługi”. W konsekwencji uważam, że otrzymana kwota zwrotu kosztów szkolenia stanowi dla podatnika przychód opodatkowany w formie ryczałtu według właściwej dla przychodów ze świadczenia usług budowlanych stawki 5,5 proc. (zob. art. 12 ust. 1 pkt 6 lit. a ustawy o ryczałcie).
Podstawa prawna
art. 29a ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 106; ost.zm. Dz.U. z 2020 r. poz. 2419)
art. 12 ust. 1 pkt 6 lit. a ustawy z 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1905; ost.zm. Dz.U. z 2021 r. poz. 255).
Czynny podatnik VAT świadczy m.in. zwolnione z VAT usługi pośrednictwa ubezpieczeniowego. Usługi te dokumentuje fakturami wystawianymi na początku miesiąca następującego po miesiącu, którego dotyczą. W marcu podatnik stwierdził błąd w treści faktury wystawionej za styczeń, w związku z tym wystawił fakturę korygującą obniżającą do tej faktury. Czy tę fakturę podatnik może uwzględnić w bieżącym pliku JPK_V7M? Czy też konieczna jest korekta pliku JPK_V7M przesłanego za styczeń 2021 r.?
Z orzecznictwa sądów administracyjnych wynika zasada rozliczania faktur korygujących w okresie rozliczeniowym powstania przyczyny korekty (zob. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 25 listopada 2011 r., sygn. akt I FSK 50/11, czy wyrok NSA z 3 kwietnia 2012 r., sygn. akt I FSK 850/11). W związku z tym uważam, że pozostałe faktury korygujące (tj. te, których nie dotyczą art. 29a ust. 13–15, 17 i 18 ustawy o VAT) powinny być przez sprzedawców rozliczane w okresach rozliczeniowych powstania przyczyny korekty (co najczęściej oznacza konieczność rozliczania tych faktur korygujących wstecznie). Jest tak w szczególności w przypadku:
1) faktur korygujących zaniżoną stawkę VAT oraz
2) faktur korygujących wystawianych do faktur bez VAT,
3) faktur korygujących wpływających na treść ewidencji VAT, przesłanej ewidencji VAT lub złożonej deklaracji VAT, które nie zmieniają wysokości podstawy opodatkowania ani kwoty podatku.
A zatem faktury korygujące wystawiane do faktur ze zwolnieniem z VAT powinny być rozliczane przez sprzedawców w okresach rozliczeniowych powstania przyczyny korekty. Najczęściej oznacza to konieczność rozliczania tych faktur wstecznie. Tak też jest w omawianym przypadku, gdyż przyczyna korekty (błąd) istniała we wskazanej sytuacji od początku. W konsekwencji uważam, że fakturę korygującą podatnik powinien rozliczyć w drodze korekty pliku JPK_V7M przesłanego za styczeń 2021 r. (nie jest według mnie dopuszczalne jej rozliczenie przez uwzględnienie w treści bieżącego pliku JPK_V7M).
Podstawa prawna
art. 29a ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 106; ost.zm. Dz.U. z 2020 r. poz. 2419)
Podatnik zamierza rozpocząć sprzedaż suszu konopnego z CBD oraz olejów konopnych z dodatkiem ekstraktu roślinnego. Jakie stawki VAT powinien stosować do tej sprzedaży?
Oleje pochodzenia roślinnego są klasyfikowane na gruncie Nomenklatury scalonej w dziale 15 (obejmującej tłuszcze i oleje pochodzenia zwierzęcego lub roślinnego oraz produkty ich rozkładu, gotowe tłuszcze jadalne oraz woski pochodzenia zwierzęcego lub roślinnego). W zakresie, w jakim są to oleje jadalne, są one na podstawie art. 41 ust. 2a w zw. z poz. 10 załącznika nr 10 do ustawy o VAT opodatkowane VAT według stawki 5 proc.
Dotyczy to również olejów konopnych z dodatkiem ekstraktu roślinnego. W konsekwencji uważam, że sprzedając oleje konopne, podatnik powinien stosować stawkę VAT w wysokości 5 proc.
Z kolei susz konopny z CBD jest według mnie klasyfikowany na gruncie Nomenklatury scalonej w grupowaniu 5302, które to grupowanie obejmuje konopie siewne (Cannabis sativa L.), surowe lub przerobione, ale nieprzędzione oraz odpady i pakuły konopi siewnych (włącznie z odpadami przędzy i szarpanką rozwłóknioną). Towary te nie zostały wymienione wśród towarów opodatkowanych VAT według obniżonej stawki 5 proc. (zwłaszcza w załączniku nr 10 do ustawy o VAT) lub 8 proc. (zwłaszcza w załączniku nr 3 do ustawy o VAT), co prowadzi do wniosku, że są one opodatkowane VAT według stawki podstawowej, czyli 23 proc. (na podstawie art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146aa ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT). Uważam zatem, że sprzedając susz konopny z CBD, podatnik powinien stosować stawkę VAT w wysokości 23 proc.
Podstawa prawna
art. 41 ust. 1 i 2a, art. 146aa ust. 1 pkt 1, poz. 10 załącznika nr 10 do ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 106; ost.zm. Dz.U. z 2020 r. poz. 2419)
