Wypłata starego zysku nie przekreśli hipotetycznych odsetek

Można skorzystać z ulgi odsetkowej w 2023 r. oraz w kolejnych dwóch bezpośrednio po sobie następujących latach podatkowych (tj. 2024 i 2025), nawet jeżeli spółka planuje w 2023 r. wypłacić akcjonariuszom dywidendy z zysków przeznaczonych na kapitał zapasowy w latach 1994–2018 – potwierdził dyrektor KIS.

Odniósł się w ten sposób do preferencji, która pozwala na podstawie art. 15cb ustawy o CIT zaliczać do kosztów uzyskania przychodu hipotetyczne odsetki od zatrzymanego w spółce zysku, przekazanego na jej kapitał rezerwowy lub zapasowy, oraz od wniesionych do niej dopłat – w łącznej wysokości do 250 tys. zł rocznie. Ulga nie przysługuje, jeżeli dopłaty i zyski zostaną przeznaczone na pokrycie straty bilansowej.

Hipotetyczne odsetki oblicza się według stopy referencyjnej Narodowego Banku Polskiego obowiązującej w ostatnim dniu roboczym roku poprzedzającego rok podatkowy, powiększonej o 1 pkt proc. Są one podatkowym kosztem już w roku wniesienia dopłaty lub podwyższenia kapitału rezerwowego lub zapasowego oraz w kolejnych dwóch bezpośrednio po sobie następujących latach podatkowych.

Dopłata nie może zostać zwrócona ani zatrzymany zysk nie może zostać podzielony i wypłacony wcześniej niż po upływie trzech lat. Jeżeli stanie się to przed upływem trzyletniego terminu, to spółka będzie musiała odpowiednio zwiększyć (na bieżąco) swój podatkowy przychód.

O ulgę tę spytała spółka akcyjna, która planuje przekazać na kapitał zapasowy zysk osiągnięty w 2022 r. Jej problem polegał na tym, że jednocześnie zamierza ona wypłacić akcjonariuszom dywidendy z zysku przeznaczonego na kapitał zapasowy w latach 1994–2018. Chciała się upewnić, że wypłata ta nie przekreśli jej prawa do ulgi, o której mowa w art. 15cb ustawy o CIT.

Zastrzegła przy tym, że nie zamierza przeznaczać zysków przekazanych na kapitał zapasowy po 2018 r. na pokrycie straty bilansowej ani nie zamierza ich dzielić i wypłacać przed upływem trzech lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym została podjęta uchwała o zatrzymaniu zysku w spółce.

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej potwierdził prawo spółki do ulgi. Przypomniał, że preferencję na podstawie art. 15cb ustawy o CIT można zastosować najwcześniej w odniesieniu do zysku przekazanego na kapitał rezerwowy lub zapasowy po 31 grudnia 2018 r. Tak więc do zysku wypracowanego przed 2018 r. (rozdysponowanego w 2019 r.) nie ma możliwości zaliczenia hipotetycznych odsetek do kosztów podatkowych.

Co więcej, rozliczenie kosztu na podstawie art. 15cb ustawy o CIT było możliwe najwcześniej w 2020 r., bo przepis ten stosuje się po raz pierwszy do roku podatkowego rozpoczętego po 31 grudnia 2019 r. – przypomniał fiskus.

Tak więc spółka może w 2023 r. oraz w kolejnych dwóch bezpośrednio po sobie następujących latach podatkowych (tj. 2024 i 2025) zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu hipotetyczne odsetki w kwocie nieprzekraczającej w roku podatkowym 250 tys. zł. Bez znaczenia jest to, że planuje ona wypłacić w 2023 r. akcjonariuszom dywidendy z zysków przeznaczonych na kapitał zapasowy w latach 1994–2018 – potwierdził dyrektor KIS.

Wyjaśnił, że dla wyliczenia wysokości kosztu należy wziąć stopę referencyjną NBP (powiększoną o 1 pkt proc.) obowiązującą w ostatnim dniu roboczym roku poprzedzającego rok podatkowy, czyli:

■ 31 grudnia 2021 r. – w odniesieniu do roku podatkowego kończącego się 31 grudnia 2022 r.,

■ 30 grudnia 2022 r. (31 grudnia 2022 r. nie był dniem roboczym) – w odniesieniu do roku podatkowego kończącego się 31 grudnia 2023 r.,

■ 29 grudnia 2023 r. (30 i 31 grudnia 2023 r. nie będą dniami roboczymi) – w odniesieniu do roku podatkowego kończącego się 31 grudnia 2024 r.

Tak samo dyrektor KIS stwierdził w interpretacji z 25 lutego 2022 r. (sygn. 0111-KDIB2-1.4010.554.2021.1.MK). Wyjaśnił wówczas, że jeżeli w latach 2021, 2022 oraz 2023 nie dojdzie do wypłaty części zysku (dywidendy) za 2019 r. znajdującego się na kapitale zapasowym, w odniesieniu do którego spółka skorzystała w rozliczeniu za 2020 r. z możliwości przewidzianej w art. 15cb ust. 1 ustawy o CIT, to może ona zaliczyć hipotetyczne odsetki do kosztów uzyskania przychodu w rozliczeniu za lata 2021 i 2022, nie więcej jednak niż do wysokości 250 tys. zł w roku podatkowym.©℗