Nie są przychodami o charakterze odsetkowym w rozumieniu art. 15c ust. 13 ustawy o CIT przychody z odsetek jako takich, a jedynie te, które odpowiadają kosztom finansowania dłużnego – orzekł Naczelny Sąd Administracyjny

Chodziło o spółkę zajmującą się handlem hurtowym surowcami chemicznymi. Zawarła ona trójstronne umowy na dostawy kauczuku syntetycznego z podmiotami niepowiązanymi, w ramach których dostawca sprzedaje kontrahentom, za pośrednictwem spółki, surowiec za cenę uzgodnioną w umowie.
Spółka musi zapłacić za towar zazwyczaj w ciągu 30 dni od otrzymania faktury od dostawcy, sama natomiast przyznaje kupującym odroczone terminy płatności (od 90 do 157 dni). W związku z tym korzysta nie tylko z własnych środków, lecz także zaciąga kredyty bankowe.
W zamian za finansowanie kupującego – trwające od momentu rozliczenia się spółki z dostawcą do czasu otrzymania przez nią zapłaty za kauczuk – spółka dostaje wynagrodzenie finansowe. Jest ono obliczane poprzez zestawienie stopy procentowej powiększonej o marżę i liczby dni, w których spółka faktycznie finansuje kupującego.
Cena usługi bez wpływu na limit kosztów
Cena usługi bez wpływu na limit kosztów

Zobacz również
Spółka wyjaśniła, że nie wyodrębnia wynagrodzenia finansowego dla celów prezentacji rachunkowej i podatkowej, bo jest ono jednym z elementów ceny towaru. Zapewniła natomiast, że na podstawie prowadzonych ewidencji jest w stanie jednoznacznie określić jego wartość.
Co z wynagrodzeniem
Chciała wiedzieć, czy ustalając nadwyżkę kosztów finansowania dłużnego, o której mowa w art. 15c ust. 3 ustawy o CIT, ma prawo zaliczyć wynagrodzenia finansowe do przychodów o charakterze odsetkowym.
W ówczesnym stanie prawnym (od 2018 r. do końca 2021 r.) podatnicy nie mogli odliczać od przychodu kosztów finansowania dłużnego w części, w jakiej nadwyżka tych kosztów nad przychodami o charakterze odsetkowym przewyższała 30 proc. podatkowej EBITDA. Kwota wolna wynosiła 3 mln zł. Tak wynikało z art. 15c ustawy o CIT.
Obecnie, wskutek wejścia w życie Polskiego Ładu, oba limity: 3 mln zł i 30 proc. podatkowej EBITDA należy stosować rozłącznie.
Nie zmieniła się natomiast reguła, że im większe przychody o charakterze odsetkowym, tym mniejsza nadwyżka między kosztami finansowania dłużnego a tymi właśnie przychodami. Słowem, mniejsza różnica podlegająca limitowaniu. Ma to znaczenie zwłaszcza wtedy, gdy pozwala uniknąć przekroczenia pułapu 3 mln zł.
Dlatego spółce zależało na tym, aby wynagrodzenie finansowe można było uznać za przychód o charakterze odsetkowym. Zgodnie z art. 15c ust. 13 ustawy o CIT przez przychody o charakterze odsetkowym rozumie się przychody z tytułu odsetek, w tym odsetek skapitalizowanych, oraz inne przychody równoważne ekonomicznie odsetkom odpowiadające kosztom finansowania dłużnego.
Firma argumentowała, że wynagrodzenie finansowe odpowiada ekonomicznie odsetkom, bo jego wysokość zależy od stopy procentowej oraz od czasu, na jaki udzielono finansowania.
To element ceny
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził jednak, że wynagrodzenie i odsetki to nie to samo. Wyjaśnił, że skoro wynagrodzenie nie jest wyodrębnione na fakturach dokumentujących sprzedaż, to jest tylko jednym z elementów finalnej ceny za towar. Nie może być więc uznane za przychody o charakterze odsetkowym (interpretacja indywidualna o sygn. 0111-KDIB2-3.4010.145.2019.2.AZE).
Sądy podzieliły tę wykładnię. WSA w Warszawie stwierdził, że w myśl art. 15c ust. 13 ustawy o CIT przychody o charakterze odsetkowym to te, które są „lustrzanym odbiciem” kosztów finansowania dłużnego. To bowiem, co jest kosztem finansowania dłużnego dla jednego podmiotu, stanowi dla jego kontrahenta przychód o charakterze odsetkowym – wyjaśnił WSA.
Dodał, że gdyby wynagrodzenie finansowe, niewyodrębniane na fakturach, miało być zaliczane do przychodów o charakterze odsetkowym, to taka kwalifikacja zależałaby wyłącznie od woli podatnika dokonującego pozabilansowej kalkulacji (sygn. akt III SA/Wa 2255/19).
NSA orzekł tak samo. – Wynagrodzenie finansowe jest tylko elementem, częścią składową ceny sprzedaży kauczuku syntetycznego – stwierdził sędzia Zbigniew Romała.
Odniósł się również do argumentu spółki, że jej wynagrodzenie ma charakter odsetkowy w sensie ekonomicznym.
– Musimy odczytywać art. 15c ust. 13 przez powiązanie go z art. 15c ust. 12. W związku z tym nie chodzi tu o przychody z odsetek jako takich czy czegoś, co ma ekonomiczny charakter odsetek. Muszą to być koszty odpowiadające kosztom finansowania dłużnego – wyjaśnił sędzia Romała.©℗

orzecznictwo

Wyrok NSA z 1 marca 2022 r., sygn. akt II FSK 215/21 www.serwisy.gazetaprawna.pl/orzeczenia