Wraz z przystąpieniem do podatkowej grupy kapitałowej pięcioletni termin na odliczenie przez spółkę straty ulega zawieszeniu – wyjaśnił minister finansów w opublikowanej wczoraj interpretacji ogólnej z 19 października br.

Dotychczas dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej twierdził inaczej. Uważał, że w takiej sytuacji czas na kompensowanie straty z lat ubiegłych nadal biegnie. Wskazują na to interpretacje indywidualne, np. z 21 maja 2021 r. (sygn. 0111-KDIB1-2.4010.139.2021.1.AW) i z 15 maja 2020 r. (sygn. 0114-KDIP2-2.4010.77.2020. 1.AG).
Zasadniczo zgodnie z art. 7 ust. 5 ustawy o CIT na odliczenie podatkowej straty od dochodu jest pięć następujących po sobie lat, a kwota odliczenia w którymkolwiek z nich nie może przekroczyć 50 proc. straty. Można też jednorazowo odjąć od dochodu 5 mln zł, a pozostałą część – w kolejnych latach na zasadach ogólnych.
Rok członków PGK nie może się różnić od roku grupy
Rok członków PGK nie może się różnić od roku grupy

Zobacz również
Dotychczas fiskus twierdził jednak, że po wejściu spółki do podatkowej grupy kapitałowej (PGK) czas na kompensowanie straty z lat ubiegłych nie ulega zawieszeniu, wciąż biegnie. To oznaczałoby, że po wyjściu z PGK spółka może odjąć stratę poniesioną przed przystąpieniem do grupy tylko pod warunkiem, że nie minęło jeszcze pięć lat.
W opublikowanej wczoraj interpretacji ogólnej minister finansów nie zgodził się z taką wykładnią. Wyjaśnił, że wraz z przystąpieniem do PGK pięcioletni termin na odliczenie straty ulega zawieszeniu. Zaczyna on biec po wyjściu spółki z grupy, wraz z rozpoczęciem kolejnego roku podatkowego spółki, ponieważ – jak stwierdził minister – jest to najbliższy kolejno bezpośrednio następujący po sobie rok podatkowy podmiotu, który jest uprawniony do rozliczenia tej straty.
Jednym z argumentów świadczących za taką wykładnią jest to, że podatkowa grupa kapitałowa i spółki ją tworzące są odrębnymi podmiotami CIT. „Obowiązki i uprawnienia PGK nie dotyczą spółek tworzących PGK, a uprawnienia i obowiązki spółek tworzących PGK nie dotyczą PGK” – stwierdził minister i na dowód przytoczył art. 1a ust. 3a w zw. z art. 27 ust. 2 ustawy o CIT.
Nie ma więc – jak podkreślił – tożsamości dochodów i strat, a skutkiem tego jest brak możliwości ich kompensowania. Ponadto – dodał – nie można utożsamiać roku podatkowego PGK z rokiem podatkowym spółki. Przepisy wyraźnie bowiem je rozróżniają. Rok podatkowy spółki kończy się wraz z rozpoczęciem roku podatkowego PGK, a następny zaczyna się w momencie zakończenia funkcjonowania PGK.
Minister podkreślił, że jego wykładnia przepisu o odliczaniu straty (art. 7 ust. 5 ustawy o CIT) jest zgodna ze stanowiskiem prezentowanym przez sądy administracyjne. Chodzi o wyroki wojewódzkich sądów administracyjnych:
■ we Wrocławiu z 9 października 2018 r. (sygn. akt I SA/Wr 676/18, nieprawomocny), z 9 października 2018 r. (sygn. akt I SA/Wr 675/18, nieprawomocny), z 9 października 2018 r. (sygn. akt I SA/Wr 674/18, prawomocny), z 9 października 2018 r. (sygn. akt I SA/Wr 672/18, prawomocny),
■ w Warszawie z 8 grudnia 2020 r. (sygn. akt III SA/Wa 1308/20, nieprawomocny).

Przykład

Załóżmy, że spółka osiągnęła stratę w latach 2013, 2014, 2015, 2016, 2017 r., a od 2018 r. do 2021 r. była członkiem podatkowej grupy kapitałowej. Zgodnie z dotychczasową wykładnią fiskusa po wyjściu z grupy spółka mogłaby odliczyć wyłącznie stratę powstałą w 2017 r. (lub jej część, tj. w wysokości, w jakiej pozwalają na to przepisy). Zgodnie z interpretacją ogólną może jeszcze rozliczyć stratę z 2013 r. i pozostałe lata.
Interpretacja ogólna ministra finansów, funduszy i polityki regionalnej z 19 października br. nr DD6.8202.4.2021