Subskrybuj nas na Youtube
Kto wpłaci pieniądze na poczet nieustalonego jeszcze ostatecznie zobowiązania, a potem otrzyma je z powrotem, ten nie ma co liczyć na odsetki przewidziane dla nadpłat – wynika z wyroków NSA.
Sąd orzekał w sprawie małżonków, którym organy podatkowe nakazały zapłacić zaległy PIT oraz VAT. Małżeństwo dobrowolnie wpłaciło na rachunek bankowy urzędu skarbowego ponad 220 tys. zł tytułem zabezpieczenia, ale jednocześnie zaskarżyło decyzje fiskusa do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy.
Ten orzekł na ich korzyść, uchylając jedną z decyzji organu, na podstawie której małżonkowie zapłacili ponad 150 tys. zł. W związku z tym fiskus zwrócił podatnikom tę kwotę wraz z oprocentowaniem przewidzianym dla depozytów (równym oprocentowaniu rachunków bankowych).
Podatnicy nie byli z tego zadowoleni. Uważali, że fiskus powinien wypłacić im wyższe oprocentowanie – takie, jakie przysługuje od nadpłaty podatku, czyli równe odsetkom od zaległości podatkowych (obecnie jest to 8 proc.). Małżonkowie tłumaczyli, że wpłacili pieniądze na poczet przyszłej zaległości i nie mogli nimi przez dłuższy czas dysponować. Powoływali się na przepis, zgodnie z którym nie nalicza się odsetek za zwłokę za okres zabezpieczenia, jeśli zabezpieczona kwota zostaje zaliczona na poczet zaległości (art. 54 par.1 pkt 1 ordynacji podatkowej). Uważali więc, że skoro kwota zabezpieczenia jest im zwracana, to powinno przysługiwać im oprocentowanie takie jak przy nadpłacie.
W tej sprawie jednak małżonkowie przegrali w sądach. WSA w Bydgoszczy orzekł, że fiskus prawidłowo naliczył odsetki. Wyjaśnił, że kwoty wpłaconej na poczet zabezpieczenia zobowiązania nie można utożsamiać z nadpłatą podatku, bo na tym etapie zobowiązanie podatkowe nie zostało jeszcze ustalone.
Potwierdził to następnie Naczelny Sąd Administracyjny. Sędzia Aleksandra Wrzesińska-Nowacka podkreśliła, że wpłacona kwot była depozytem, a nie nadpłatą. Przypomniała, że podatnicy wpłacili ją dobrowolnie, podczas gdy jedną z cech podatku jest jego przymusowy charakter.
ORZECZNICTWO
Wyrok NSA z 11 października 2016 r., sygn. akt II FSK 2197/14, II FSK 2233/14.
